Rob gaat als een speer

Woensdag 16 april had Rob s’morgens van alles te doen en lekker met Rex gaan lopen om s’middags na de lunch bij Desiree weer verder te gaan met de garage. Hij kreeg daarbij hulp van Wim zijn pa dus dat werkt altijd gezelliger. Het gat achter zat er al in dus het kozijn en de deuren konden meteen geplaatst worden maar dat gaat niet zo snel als dat ik het nu typ. Daarna terug naar de Oude baan want de plicht als kok roept want vandaag stond spinazie met speklappen op het menu dus dat werd flink bakken want daar is Ruud helemaal wild op. Tegen de klok van 18.00 uur was Ruud er gelukkig niet zo laat als gisteren. Het was weer heerlijk de bordjes weer leeg en morgen is Ruud aan de beurt om te koken dus dat zal wel LEF worden.

Station Visp

Dinsdag 15 april

Vanmorgen ging de wekker al om 07.00 uur. Na het aankleden, douche, tandenpoetsen de koffers terug ingepakt en naar het ontbijt. Tot nu toe is dat overal goed en voldoende al mis ik wel de gewone plakjes kaas. Rond 08.45 uur zijn we uitgecheckt om de weg terug naar benden te wandelen richting het station. Daar hebben we nog wat drinken gehaald en ons Glacier Express certificaat. Vanaf dit station vertrok onze trein richting Visp. Eenmaal in Visp aangekomen was het doorlopen naar het volgende spoor want daar stond onze trein richting Spiez al te wachten!

Station Spiez

Laatste tussenstop van vandaag! Station Spiez. We stappen zo op de trein naar Interlaken West waar we vanavond zullen slapen. En dus vanmiddag er nog op uit kunnen!

Station Interlaken

Rond de middag kwamen we aan op station Interlaken West. Dus met de koffer door Interlaken richting hotel. De hotels zijn allemaal op loopafstand, maar met het vals plat valt het soms toch een beetje tegen met de koffer. Maar we hebben ons hotel weer gevonden! Hotel Chalet Swiss. De kamer was nog niet gereed, maar we konden wel alvast de koffers achterlaten zodat we op pad konden. Dus eerst gekeken om ergens een soepje te eten en vervolgens een stukje te wandelen door Interlaken.

Harder Kulm

En toen vond Désirée iets wat je hier gezien moet hebben, Harder Kulm. De Harderkulm (ook wel Harder Kulm genoemd, omdat het bergstation van de kabelbaan zo heet) is een kabelbaanstation op 1322 meter hoogte in het Berner Oberland in Zwitserland, met uitzicht op de steden Interlaken en Unterseen. Het is gelegen aan de westkant van de Harder, de meest westelijke, beboste bergkam van de ongeveer 30 kilometer lange, prominente bergketen die de noordoever van het Meer van Brienz domineert. Het uitkijkpunt biedt een weids uitzicht over Interlaken, het alluviale gebied Bödeli en zuidwaarts de vallei van de rivier de Lütschine op tot aan de hoge toppen van de Berner Alpen, terwijl het zelf deel uitmaakt van de Emmentaler Alpen. In Harderkulm bevindt zich het kasteelachtige Bergrestaurant Harder Kulm en het aangrenzende observatieplatform.

We konden met een kabelbaan naar boven, met korting op onze toeristen kaartje van het hotel, en dat duurde ongeveer 10 minuten. Daarna was het nog een klein stukje stijl omhoog voor we bij het prachtige uitzicht waren. Daar heerlijk gezeten in het zonnetje met wat drinken en een ijsje! Op de terugweg naar het station weer de terrein gepakt naar station west waar we nog een rondje gelopen hebben en heerlijk hebben gegeten.

Samenvatting Dag 6 Zermatt – Interlaken

Lieve Delphine, De nacht… wat kan ik zeggen misschien was het de angst voor het inklappen in de kast, misschien de adrenaline van de mooie treinreis of de nasleep van de cappuccino ☕️ , maar ik kon de slaap niet pakken. Ik hoorde echter ook dat er veel storingen waren in de houtzagerij, dus misschien was het een algemeen slechte nacht. Het was ook een relatief korte nacht, want om 07:00 uur stond deze meid alweer fris en fruitig onder de douche 🚿. Het water liep alleen niet goed weg, waardoor ik na 20 minuten tot aan mijn schenen in het water stond 😒.

Het ontbijt was prima, de dames gingen zelf een eitje 🥚 koken in een of andere borrelmachine, maar dat ging allemaal goed. In tegenstelling tot gisteren, wisten we vandaag wel wat voor klim 🧗 en afdeling we konden verwachten, dus met frisse tegenzin (het weer had zich ook helemaal aangepast aan onze mood, miezerregen) begonnen we aan de route naar het station 🚉. Het gehinnik 🐴 van de renpaarden hoorden we al van tientallen meters afstand en eenmaal dichterbij zagen we zelfs dat er eentje was uitgerust met heuse hardloopschoenen 👟, nou dat beloofd me een show te worden. De trein kwam aan en als een ware Usain Bolt flitste ⚡️ hij voorbij; koffer, vrouw en kind werden zonder ook maar één keer achterom te kijken achter gelaten.

De treinreis verliep soepel, nadat Daniëlle weer een keertje “de blik” 👀 had gegeven, maar dit keer zat er wat ruis op de lijn, want ze moest hem 2x geven! We hadden precies 2 minuten om van onze ene trein 🚂 in de andere te komen, maar inmiddels zijn we doorgewinterde treinreizigers dus wij hebben dat gewoon gehaald. Op de voet gevolgd door Usain Bolt en aanhang. Ook de tweede overstap verliep soepeltjes en dit keer zaten we weer helemaal alleen in een coupé 💁🏼‍♀️. Aangekomen in Interlaken moesten we ongeveer 800 meter een licht stijgende helling oplopen, maar dit was helemaal niets na gister en vanmorgen 💪🏼. De kamer was nog niet schoon, maar we mochten de koffers 🧳 alvast achterlaten. Ze kon ons geen tips geven over wat we konden doen, want ze was hier niet bekend, ze komt uit Bern. Ik zeg dat is geen probleem daar zijn we overmorgen, dus bepakt en bezakt met kaartjes en info voor overmorgen verlieten we de receptie 😊.

Ook hadden we gastenkaartjes gekregen, waarmee we gratis konden reizen met het OV en korting kregen op attractie. Inmiddels was het lunchtijd en na een overheerlijke tomatensoep zag ik dat we met een kabelbaan 🚠 naar een mooi uitzichtpunt konden gaan. Zo gezegd zo gedaan. Bij de kabelbaan aangekomen werden we als vee in het hokje gepropt. Onderweg naar boven ⬆️ zag ik op het bordje hoeveel mensen en hoeveel gewicht maximaal toegestaan is en ik kreeg een halve paniekaanval. Gelukkig hebben we het gehaald 😎. Samen een ijsje gegeten, wat gedronken en diverse foto’s 📸 gemaakt. We moesten wel even wachten, want sommige hadden een hele fotoshoot met 300+ foto’s, ik zie daar dan het nut niet echt van, ik bedoel: meid het is wat het is 😅😂.

We gingen net de monorail terug naar beneden en na een korte wandeling terug naar Interlaken West, wat winkeltjes gekeken, souvenirs gekocht en neergestreken bij een Italiaans restaurantje waar je helemaal je eigen pasta 🍝 kon samenstellen. Met volle ronde buikjes terug naar het hotel 🏨 om in te checken. Hier was een hele boze Chinees vervelend aan het doen tegen de man achter de receptie, want hij had een zware koffer 🧳 en hij wilde dat die meneer hem naar zijn kamer ging tillen, die is niet helemaal lekker hoor 😅. We hebben een soort van klein huisje, de houtzagerij bevindt zich op de eerste verdieping, deze meid slaapt op de begane grond 😊. Morgen gaan we de laatste “chique” treinrit van de vakantie doen, wij zijn benieuwd 😍. Tot morgen 👋🏼

Een rustige maar late dag

Dinsdag 15 april was schijnbaar regenachtig in Dongen dus Rob lag er uit met zijn verbouwing bij Desiree maar hij had genoeg andere dingen om te doen en koffie te leuten dus hij kwam de dag goed door. Als kok kon hij pas heel laat aan het werk want bij Ruud zat het allemaal tegen op het werk dus die was pas heel laat bij Rob maar gelukkig was de keuken nog open en hebben ze nog lekker samen gegeten.

Station Zermatt – Glacier Express

Maandag 14 april

Vanmorgen hebben we iets langer kunnen slapen. Na het ontbijt uitgecheckt en terug door de prachte, charmante straten van Chur naar het station. Hier stapte we om 11.05 uur aan boord van de Glacier Express richting Zermatt. Deze panoramische treinreis staat wederom garant voor opnieuw een dag vol adembenemende vergezichten en een onvergetelijke reiservaring.

Terwijl wij comfortabel in onze stoelen zitten, worden we omringd door de majestueuze Zwitserse Alpen. Besneeuwde bergtoppen, beboste valleien en glinsterende bergmeren. De trein slingert zich vijfeneenhalf uur lang door tunnels en over indrukwekkende viaducten, waardoor je steeds nieuwe panorama’s te zien krijgt.

Het hoogtepunt is misschien wel het beroemde Landwasserviaduct, een spectaculair staaltje van spoorwegbouw dat je echt moet zien om het te geloven.

Omdat we rond het middag uur met deze trein meegingen hebben we ons extra verwend door ook de lunch aan boord te boeken. Een beleving apart! Lunchen in de trein. Om 17.07 uur arriveren we in Zermatt.

Samenvatting Dag 5 Chur – Zermatt

Lieve Delphine, Ik heb best wel goed geslapen 🛏️ in mijn “eigen kamer”. Om 09:15 uur gingen we ontbijten 🍳 om vervolgens met onze koffers over de kinderkoppen van Chur ons een weg te banen naar het station 🚉. Vandaag stond de Glacier Express op het programma inclusief drie gangen lunch. Op het station aangekomen was het weer een renpaarden 🏇 wedstrijd van jewelste. Ik begin eigenlijk best wel een allergie te ontwikkelen voor dit soort mensen. Maar goed, we wachten rustig af, want ook hier is de wagon en zijn de stoelen 🪑 gereserveerd. We stappen in, in wagon 22 en gaan op zoek naar de stoelen 34, 35 en 36. We komen uit bij een gedekte tafel 🍽️, jazeker dit is ons plekje! Links en rechts werden we al een beetje jaloers aangekeken en dat snapten we 😊.

De trein vertrok en al snel kwamen we “mama’s ober” weer tegen, hij herkende ons meteen, vroeg of mama een whiskey 🍷 wilde en vertelde dat hij nog maar 2 uur hoefde te werken en dan vakantie 🌴 had. Onderweg kwamen we zowaar nog mooiere landschappen en vergezichten tegen als de dag ervoor, het is echt prachtig 😍. Als je denkt dat we inmiddels het treinreizen wel gezien hebben en ons beginnen te vervelen, kan ik je verzekeren dat dat absoluut niet het geval is. De eerste gang van de lunch werd uitgeserveerd, salade 🥗 met ei. Maar we zijn geen konijnen 🐰 dus niet alles was op. Het hoofdgerecht werd aan tafel uitgeserveerd door 3 verschillende dames, één hele leuke, één leuke en één noemenswaardig chagerijnig 🧊 ijskonijn.

We waren inmiddels aangekomen bij het dessert, een heerlijk karamel cakeje 🧁. Op de vraag of we daar een cappuccino bij wilden, zeiden we ja, want de lieve mevrouw gaf aan dat deze niet sterk was. Na een vrachtwagenlading aan suiker stonden mijn ogen 👀 na het nuttigen van dit bakkie pleur nog steeds net zo wijd open alsof ik aan een mix van cocaïne en amfetaminen had gezeten, maargoed het zag er lekker decadent uit 😂💁🏼‍♀️. Op links waren de mensen inmiddels dusdanig verbitterd dat zelf ook besloten te gaan lunchen en de gestolen yoghurtjes uit het hotel 🏨 werden uit de tas 💼 gehaald.

Aangekomen op het hoogste punt van onze route 🗺️ , de Oberalppass (2033m) kwam de trein 🚂 tot stilstand en was er tijd voor een foto 📸 moment; helemaal ons ding natuurlijk! De route ging verder en we bleven maar naar buiten staren, kijkend naar al het moois wat voorbij flitste. Omdat een groot deel van de route uit slechts één spoor bestaat moeten we wel eens wachten, zodat een andere trein kan passeren. Daniëlle en ik maakten van dit moment gebruik om allebei naar het einde van de wagon te lopen om elkaar via de open raampjes te fotograferen, we hadden er zelf enorm veel lol mee 😂😊.

Ohja, bijna vergeten, ik had dus mijn jumpsuit aan (niet zo handig) dus toen ik naar het toilet 🚽 ging moest ik dat gehele ding van boven naar beneden uitdoen, daar komt bij dat ik het echt smerig vind als mijn kleren op een toiletvloer komen, dus moest ik de onderkant oprollen, tevens zit mijn buik soms ook wel in de weg en was mijn knoopje in de ochtend al kapot gegaan dus hadden we de bovenkant met een sluitspeld dicht gedaan. Ik hoor je denken, waar gaat dit heen.

Nou ik ging dus naar het toilet 🚻 en echt serieus al na 1 minuut wordt er kei hard op die deur 🚪 gebonkt alsof ik al 10-20 minuten daar zat en werd er kei hard geroepen: HELLO!?! ARE YOU OKAY?! ✅. Dus ik hartstikke geïrriteerd natuurlijk. Kom ik van die wc terug zit natuurlijk iedereen mij aan te staren alsof ik daar een half uur drollen heb gelegd ofzo 😅.

Aangekomen in Zermatt wisten we niet wat ons te wachten stond en maar goed ook, een klim 🧗 van bijna 1 km naar het hotel met koffers over kinderkopjes, slalommen tussen honderden mensen, fietsers en kleine autootjes (zoals van Picnic). Maar het is echt prachtig 😍. Er wordt hier zelfs nu nog vollop geskied en gesnowboard.

Zo goed als alles is van hout 🪵 en het is behoorlijk chique, echt iets voor de prinsessen van Emmen 💁🏼‍♀️. Aangekomen in het hotel 🏨 kies ik het bedje zo ver mogelijk van de houtzagerij, later zag ik dat dit een klapbed uit een kast is, mochten jullie morgen dus niets van mij horen, ik zit in de kast, kamer 33! Tot morgen 👋🏼.

De tweede muur ligt er ook uit

Maandag 14 april was iedereen weer werken althans Ruud en Vees want Rob is natuurlijk vrij al zou je het niet zeggen want die is heel de dag bij Desiree bezig geweest dus ook achter ligt de muur eruit waar het loopdeurtje zat want ook daar komt een grote pui in. Tussen door nog wel wat boodschappen gedaan o.a kip gehaald op de markt voor vanavond want Ruud gaat natuurlijk bij Rob eten en met Rex de nodige rondjes gelopen. S’avonds heerlijk gekookt voor Ruud dus vanuit zijn werk kon Ruud meteen aanschuiven bij Rob.

Station Tirano

Zondag 13 april

Nadat de wekker is gegaan, was het douche – opfrissen, koffers inpakken, ontbijten en op naar het station. Op het station nog wat drinken en eten gekocht voor onderweg en toen konden we naar de standplaats voor de bus. De bus, Bernina Express, biedt met zijn panoramische ramen een prachtig uitzicht op de omliggende blauwe meren en het levendige landschap. Door de rechtstreekse Bernina bus voorkomen we een lange treinreis via Monza in Italië en zijn we eerder in Tirano. Na een ontspannen rit bereiken we Tirano, waar ons avontuur per trein begint met de Bernina Express naar Chur waar we zullen overnachten. Maar eerst even lekker lunchen voor ons volgende vertrek.

Station Chur – Bernina Express Trein

En daar is hij, de Bernina Express trein op spoor 3 om 14.00 uur. Dit word omschreven als één van de absolute hoogtepunten van de treinvakantie in Zwitserland. De Bernina Express neemt je mee op een spectaculaire route over de hoogste spoorlijn van Europa, langs adembenemende gletsjers en over de indrukwekkende Berninapas. Terwijl de trein zich een weg baant door het berglandschap, met talloze tunnels en over imposante viaducten, onthult elke bocht de schoonheid van de Bernina en Albula spoorlijnen. De Albula spoorlijn is erkend als UNESCO-werelderfgoed vanwege haar unieke harmonie tussen techniek en natuur. Dus we zitten helemaal klaar voor vertrek om 14.24 uur voor deze treinrit van vier uur. En er is niks gelogen. Vanaf het moment dat je plaatsneemt naast het panoramaraam en vertrekt uit Tirano kijk je je ogen uit.

Van prachtige natuur, een steile klim, mooie uitzichten, gletsjers, sneeuw, dorpjes en stationnetjes. Je ziet echt alles aan je voorbij komen op een heel relaxt rustig tempo. Eenmaal aangekomen in Chur hebben we onze koffers gebracht naar ons hotel voor deze nacht. In Chur, met zijn rijke historie en charmante sfeer, zijn talrijke restaurants waar je lokale delicatessen zoals raclette of fondue kunt proeven. De perfecte afsluiting van een dag vol adembenemende landschappen, technische hoogstandjes en culturele rijkdom. Chur is de oudste stad van Zwitserland, alsof je eeuwen terug gaat in de tijd. Dus we eten wat en lopen een klein rondje om ons vervolgens klaar te maken om te gaan slapen.

Een drukke dag

Zondag 13 april was het op tijd uit bed want om 10.00 uur werd er door Ruud, Rob en Melvin gefietst en alles moesten de heren natuurlijk alleen doen. Na het fietsen gedoucht en een tosti gebakken en opgegeten en de was aangezet wat hebben ze het druk. Daarna heeft Ruud in de tuin gewerkt en Rob is spullen weg gaan brengen en Rex mocht gezellig meer. Daarna was het natuurlijk tijd voor de F1 en ook ome Jos was weer gezellig van de partij. Tante Tiny kwam wat later en ze hebben zelf friet staan bakken dus omkomen van de honger doen ze zeer zeker niet. Daarna is Ruud weer naar huis gegaan en zich nog even bezig gehouden met de was en toen nog even voor de tv en toen zat het weekend er al weer op.

Vierwaldstättersee

Zaterdag 12 april

Na ons tweede nachtje slapen in hotel Monopol in Luzern was het tijd om de koffers te pakken. Want na het ontbijt gaan wij weer op pad. We vertrekken vanuit Luzern met de veerboot naar Fluelen. Om 10.15 uur zaten we voorop op de boot met onze koffers. De overtocht duurt ongeveer drie uur en we leggen onderweg bij meerdere plaatsen aan waar mensen op- en afstappen. Sommige van deze steigers is verder helemaal niets en dus een geweldig begin voor een wandeling of hike. Met onze haren in de wind en ons gezicht in de zon is het heerlijk zo buiten op het dek.

Het Vierwoudstrekenmeer (Duits: Vierwaldstättersee): ligt in Centraal-Zwitserland en is omgeven door hoge bergen. De vorm van het meer lijkt op een fjord. Het meer ligt op 434 meter hoogte, heeft een oppervlakte van 114 km² en is tot 214 meter diep. Het Vierwoudstrekenmeer wordt door de rivier de Reuss doorstroomd. Tevens wordt het gevoed met berg- en gletsjerwater van het omliggende gebied van 1831 km². Het heeft een oeverlijn van 115 km. De Schifffahrtsgesellschaft des Vierwaldstättersees (SGV) heeft de concessie voor personenvervoer over het water verkregen. De rederij heeft een actieve vloot bestaande uit vijftien klassieke salonschepen en een vijftal raderstoomboten. Met haar veerdiensten verbindt SGV ruim dertig opstapplaatsen rond het meer.

Station Flüelen

En dan zijn we tegen één uur in Fluelen. Hier kunnen we even zitten, een broodje eten en ons klaar maken voor de treinreis. We nemen de trein van Fluelen naar Locarna, deze trein voert ons dwars door het Zwitserse berglandschap, waarbij elke bocht een nieuw, betoverend uitzicht onthult.

Station Locarno

Een snelle overstap op Locarna. We stappen nu de RE80 in naar Lugano waar we gaan eten en overnachten.

Station Lugano

Om iets voor half zes kwamen we aan op onze eindbestemming. Eerst even gekeken waar we morgen de bus moeten hebben zodat we morgen vroeg niet hoeven te zoeken. Daarna moesten we naar “beneden”. Dit kan met een klein trammetje die je dan ergens op een plein in Lugano afzet. Daar zou het hotel ook dichtbij moeten zijn. Na wat zoeken en rondkijken toch maar wat omhoog gelopen, tot we uiteindelijk helemaal bovenaan bij het kerkje waren. Het hotel lag toch lager dan wij, dus weer terug naar beden.. Wat bleek, waar we het trammetje waren uitgestapt, recht er tegenover was het hotel! Een die persoons studio op de tweede etage. Dus op zoek naar eten, wat we om de hoek vonden bij Spaghetti Pomodoro. Overheerlijke pasta en pizza, waarna we nog even langs het meer zijn gelopen en door het oude stadscentrum.

Samenvatting Dag 3 Luzern – Lugano

Lieve Delphine, Over de nacht kan ik kort zijn, die was hetzelfde als de nacht ervoor, was het niet dat ze een familie houtzagerij 🪵 zijn begonnen. Zowel op links als op rechts deden ze hun best om de houtvoorraad klein te zagen 🪚. Vandaag stond onze enige ferry 🚢 overtocht gepland. Redelijk vroeg op pad, want we gingen de beste plekken op het dek veroveren. Bepakt en bezakt stonden we met de koffers 🧳 op de eerste rij om aan boord te gaan. Dan heb je toch nog altijd mensen die proberen voor te dringen, maar dat gaat bij ons niet zo gemakkelijk. We waren als eerste aan boord en zaten voor op het dek in het zonnetje ☀️ wat wil je nog meer. Ik zeg trossen los kapitein 😎. Een adembenemende vaart volgende; prachtig uitzicht 😍, mooie huizen, helder water 💦 en zeer veel diverse mensen; van Joonaaas (zeer vermoeiend uitgesproken), de eeuwige twijfelaar en familie plastic zak, tot krulspeldje, bilspleet, roze gewaad, landpikker en de dorpsgek. Ik bespaar jullie verdere details 😌.

Aangekomen in Flüelen, was het tijd voor een broodje 🥐 en wat drinken om vervolgens in de trein 🚂 te stappen. In de trein kregen we ticket 🎫 controle en werden we omgedoopt tot de prinsessen van Emmen. De conductrice kwam uit het plaatsje Emmen in Zwitserland 🇨🇭 en wist eerst even niet zo goed of we uit Emmen kwamen of Emmen heten. Maargoed vanaf nu is de titel dus prinses 👸🏼 dank je wel 💁🏼‍♀️. Het slaaptekort brak me op, dus heb ik een schoonheidsslaapje gedaan. Toen was het tijd voor de laatste trein naar Lugano, een kort ritje met schreeuwend kind maar de blik 👀 van Daniëlle is in alle talen te verstaan dus ook dat was vrij snel opgelost. Ondertussen hield ik me wijselijk gedistantieerd van het gesprek tussen mijn moeder en zus over of het donker was, het raam getint of dat we in een tunnel reden

😂. Aangekomen in Lugano gingen we met de monorail 🚠 naar beneden (volgens Daniëlle heet dat Citta, maar citta betekend gewoon stad, maar dat geeft niets 😜) wat wel uitmaakt is dat we vervolgens beneden stonden en dat iemand in ons gezelschap overtuigd was dat het hotel 🏨 een stukje terug naar boven ⬆️ was… met koffers en rugzakken 🎒 begonnen we aan de klim. Halverwege vroeg ik nog naar de naam van het hotel, maar het leek er wel op maar was niet helemaal hetzelfde. Dus we gingen door… toen we bij de kathedraal ⛪️ aankwamen en dus bijna weer helemaal naar boven waren geklommen was ik het toch wel een beetje beu en besloot ik terug te lopen naar het hotel wat er op leek. En wat blijkt? Dat is het hotel waar we moeten zijn… de vlucht van Egypte had de afdaling weer ingezet, moe 😥 en buiten adem kwamen we aan bij het hotel (ik kan verklappen dat het ongeveer 10 meter van de monorail vandaan was 🥲😅) De kamer was dit keer een studio inclusief keuken 🧑🏼‍🍳 maar we besloten toch lekker buiten te gaan eten. Daniëlle streek neer bij de eerste Italiaan die we tegenkwamen en de pizza 🍕 en pasta 🍝 was daar overheerlijk. Deze meid had al een paar dagen zin in Franse frietjes dus besloot ze een pizza te nemen met een los bakje friet 🍟. Die vertaling was niet helemaal goed doorgekomen dus ik ontving een pizza met daarop frietjes 😂. Nog een klein rondje door de citta gemaakt en langs een super goede ijssalon 🍦 terug naar het hotel. Ik probeer meteen in slaap 😴 te vallen, want de houtzagerij gaat hopelijk pas een paar uur later open en dan hebben we hopelijk al een paar kostbare minuten slaap te pakken 🥹. Tot morgen! 👋🏼

De verbouwing garage is gestart

Zaterdag 12 april zijn de mannen begonnen aan de garage in de Kanaalstraat want die wordt omgebouwd en dan kun je daar sporten en een stuk om van alles op te bergen. Ruud begon op zijn gemak thuis met het ontbijt en de plinten in de badkamer te verven, Rob maakte het kozijn eerst af en dan laden en Vees begon met het slopen van het plafond in de garage. Daar kwam hij ook nog een oud wespennest tegen. Daarna waren ze allemaal in de Kanaalstraat en kon het slopen verder door gaan want de garagedeur moest eruit en ook aan de andere kant moet er een stuk uit. Dat hebben ze ook allemaal weer weggebracht zodat het daar meteen weg was. Aan de voorkant staat er de nieuwe pui alweer in dus dat was wel heel fijn en het ziet er nu al goed uit. Daarna was het voor iedereen douchen en voor Ruud natuurlijk de kwalificatie kijken en toen zijn ze met zijn drieën lekker gaan eten dus dat was een mooie afsluiting.

Samenvatting Dag 2 City Trip Lucerne

Vrijdag 11 april
Lieve Delphine,

Wat een helse nacht 😅😩… Daniëlle heeft het laatste gedeelte van het ongerept oerwoud van het Meer van Genève tot het Bodenmeer gekapt, ik heb geen oog 👁️ dicht gedaan, maar ook mama heeft amper geslapen. De wekker ⏰ gaat (ik was al wakker of eigenlijk nooit in slaap geweest). Is het uitgerekend Daniëlle die zegt: “poeh zo, wat een nacht, ik heb echt zo slecht geslapen, ik heb amper geslapen, ik ben zoveel wakker geweest.” Toevallig mevrouwtje, weten wij precies wanneer jij sliep 😴 en wanneer jij wakker was en dat laatste is slechts 2x 5minuten geweest, want dat waren precies de 2 momenten dat ik wanhopig mezelf in slaap probeerde te forceren. Gedoucht en aangekleed gingen we richting de ontbijtzaal. Prima ontbijt 🍳 dus we konden met een goede bodem Luzern gaan ontdekken.

Via de, inmiddels bekende, Torbogen, gingen we langs de Vierwaldstättersee (wat een prachtig 😍 uitzicht) naar onze eerste stop van vandaag: De Hofkirche Sint Leodegar. Vaak gewoon Hofkirche genoemd, is een prachtige rooms-katholieke kerk ⛪️, en een hoeksteen van het spirituele en architecturale erfgoed van de stad. Met zijn twee gotische torenspitsen die boven de rivier 🌊 de Reuss uittorenen, is de kerk een onmiskenbaar herkenningspunt dat de essentie van de historische en culturele charme van Luzern weergeeft.

Aangezien ik dus een slechte nacht had moest ik alweer bijkomen, maar helaas mochten we op het neergestreken terras enkel blijven als we ook zouden eten 🍽️ dus besloten we verder te gaan naar een klantvriendelijk terras. Niet veel verder (overigens wel veel later, want Danielle ging met gevaar voor eigen leven naar een “openbare wc” 🚾) kwamen we aan bij een leuk pleintje met een mooi terras en overheerlijke aardbeien gebakjes 🍰. De stadswandeling werd vervolgd, op naar De Leeuw van Luzern. Net buiten het stadscentrum, rustig gelegen aan een vijver 💦 in een klein park nabij de Löwenplatz, kan je de Leeuw van Luzern bezichtigen.

Het Leeuwenmonument is een groot stenen reliëf dat een stervende leeuw 🦁 toont, liggend in een nis die in een rotswand is uitgehouwen. De Amerikaanse schrijver Mark Twain noemde het Leeuwenmonument ooit “the most mournful and moving piece of stone in the world”. Het monument herdenkt de Zwitserse Garde, die in dienst was van koning Lodewijk XVI van Frankrijk. Tijdens de bestorming van de Tuilerieën op 10 augustus 1792 in de Franse Revolutie verdedigde de Zwitserse Garde het koninklijk paleis in Parijs. Bij deze strijd verloren meer dan 600 Zwitserse soldaten hun leven. Het treurige monument werd gebouwd als eerbetoon aan de moed en loyaliteit van de getroffen Zwitserse soldaten.

Nadat de 500 Aziaten klaar waren met fotograferen 📷 konden wij de zielige leeuw ook vastleggen en onze weg vervolgen. We klommen 🧗 onze weg naar boven naar de Museggmauer met zijn negen stadstorens. De Museggmauer werd gebouwd in stadsmuren van Luzern tussen 1386 en 1408 en maakte deel uit van de versterkingen van de stad 🏙️. De 870 meter lange Musegg-muur heeft negen torens, waarvan er acht bewaard zijn gebleven. De Zytturm is misschien wel de beroemdste toren van de Museggmauer vanwege de oudste werkende klok 🕰️ van de stad, die nog steeds de tijd aangeeft.

De toren is ook bijzonder omdat één minuut vroeger slaat dan de andere klokken in de stad. En uiteraard heb ik deze toren, iets minder snel dan normaliter beklommen 😎. Ik miste wel mijn klimmaatje, want de dames lieten mij in de steek. Vervolgens werd de afdaling ingezet.

We staken via de minder bekend dan de beroemde kapelbrug maar minstens zo fascinerend, overdekte houten Speuerbruke het water over en streken neer op een terras: tijd voor pizza! 🍕

Deze laatste kerk ⛪️ dateert uit de 17de eeuw en was het eerste heilige barokke gebouw in Zwitserland. Het gebouw deed enerzijds dienst als schoolkerk 🏫 voor de jezuïetenhogeschool anderzijds als kerk voor het algemene pastorale werk van de jezuïeten. Vooral het barokke en rococo-stucwerk, het hoofdaltaar, het orgel en de kerkschat 💎 zijn van artistiek belang.
Ook de indrukwekkende akoestiek van het kerkinterieur zorgde ervoor dat de kerk niet alleen gebruikt wordt voor kerkdiensten, maar ook als locatie voor evenementen. Via de Kapellbrücke (Kapelbrug), een van de meest iconische plekken in de Altstadt (een houten, overdekte brug uit de 14e eeuw. Het is zelfs een van de oudste overdekte bruggen van Europa!), gingen we langs het souvenirwinkeltje wat gister gesloten was naar het volgende… je raad het al: terras!

Daniëlle en Corina gingen voor een lekker ijsje 🍦, deze meid nam een heerlijke milkshake. Hier hebben we ordinair mensen zitten bekijken 👀 en een aantal dingen vielen ons op. Zo was er een familie: opa, oma, vader, moeder en kind die allemaal volledig in het geel waren gekleed (dat zag eruit 🤭) en kwamen we bruid naar bruid naar bruid tegen. We hadden zelf bedacht dat op vrijdag trouwen in Zwitserland 🇨🇭 waarschijnlijk gratis is.
Na een tijdje besloten we allemaal weer in beweging te komen en gingen we met een klein rondje door het centrum (waar ik een souvenir voor vriendlief heb gekocht ❤️) naar het avondeten 🥘. Maar eerst maakten we een tussenstop bij restaurant Rathaus Brauerei waar de zus van de man van de tante van Rob (volgen jullie het nog 😊) om de groetjes te doen van haar broer en schoonzus. Ze was druk bezig want er was een bruiloft gaande, maar super leuk want ze had toch even tijd voor een foto en een praatje. Zij vertelde ons dat op vrijdag het enige moment is dat er voor de wet getrouwd kan worden… en dat er in Zwitserland niets gratis is 😂. We zeiden gedag en liepen verder langs het water naar een traditionele Engelse pub waar we in de avondzon op het terras ons diner hebben genuttigd. Daniëlle was net op tijd om de tafel en stoelen te bemachtigen, want aan alle kanten kwamen mensen aangerend, maar er kan er maar één de winnaar zijn 😎.

Op de terugweg naar het hotel hebben we gekeken waar we morgen de boot 🛥️ moeten nemen naar Flüelen, dus dat komt ook vast helemaal goed. In onze hotelkamer is de thermostaat knop kapot, dat is jammer, maar zeker omdat hij op standje sambal staat 🥵. Maar ik besluit dat ik nu snel ga slapen 😴 want de houtzagerij staat onder de douche en dit kan wel eens mijn enige kans op kostbare slaapminuten zijn 🥹😜. Tot morgen 👋🏼.

Vandaag werd er gekookt

Vrijdag 11 april was Ruud naar het werk en Rob had weer allerlei klusjes maar moest wel rond het middag uur thuis zijn en ook Vees moest dan in de Kanaalstraat zijn want vandaag werd er van alles bezorgt. Kinder/wandelwagen, maxi cosi, systeem voor in de auto en een kleed met speelgoed kregen ze cadeau. Alles is mooi afgeleverd dus weer iets binnen wat van het lijstje kan. Verder heeft Rob de sloten in de deuren gemaakt die naar Desiree moeten dus het ziet er allemaal alweer goed uit. Rond de klok van 17.30 uur was het tijd om te gaan koken want Ruud was klaar met werken en ging dan naar Rob want vandaag stonden gebakkenaardappelen met varkenshaas in teriyaki saus op het menu dus dat werd smullen.

Er is weer hard gewerkt

Donderdag 10 april hebben de mannen ons natuurlijk eerst weggebracht en Ruud en Vees zijn toen gaan werken en Rob is naar huis gegaan want die is natuurlijk vrij in verband met Rex. Rob heeft denk ik heel veel op zijn lijstje staan want hij is al flink aan de klus geweest. Vijver van de vissen bijgevuld, lood van het kozijn gesneden en aan de kozijnen begonnen die bij Desiree in de garage moeten. Wat is het toch een harde werker. Ruud is uit het werk eerst gaan hardlopen en daarna langs de friettent om samen met Rob dit te nuttigen dus dat komt vast goed.

We zijn vertrokken

De teksten komen van polarsteps want we maken natuurlijk allemaal dezelfde reis en dan is dit wel zo gemakkelijk. Danielle vertelt van punt na punt waar we komen en Desiree schrijft een totaal verhaal zoals wij het ervaren hebben onder de naam Lieve Delphien.
Dus donderdag 10 april

Inpakken

De tassen en koffers zijn gepakt en de totale reis is geregeld en uitgestippeld. Alle papieren zijn binnen en ingevuld. Het duurde even voor deze reis ging beginnen, maar vandaag is het zover! Om 05.45 uur de wekker, douche, de hond uitlaten, de laatste spullen in de koffer. En de cadeautjes voor de thuisblijvers gegeven. En dan om 07.10 uur in de auto naar Tilburg. Daar hebben de drie heren ons uitgezwaaid en zijn we gestart met onze eerste trein, op Tilburg Centraal Station. De intercity trein met eindstation Zwolle waar wij op Arnhem Centraal uitstappen voor onze eerste overstap.

Centraal Station Tilburg

We zitten in de trein! We dachten eerste klas zal wel lekker rustig zijn maar dat viel toch even tegen. Wat een drukte! Maar we zitten, het eerste broodje kaas is op en we gaan naar Arnhem waar we rond 09.07 uur. Daar hebben we ongeveer 25 minuten de tijd om over te stappen.

Centraal Station Arnhem

Onze eerste overstap! We zijn aangekomen op spoor 3 en onze ICE vertrok vanaf spoor 9. Stipt op tijd vertrok de ICE225 richting Mannheim. Drie gereserveerde zitplaatsen in wagon 38 aan een tafel in relaxte stoelen. Hier houden we het de komende drie uur wel uit.

Mannheim Hauptbahnhof

We komen iets later aan op Mannheim Hauptbahnhof, 10 minuutjes. Maar de EC9 die we nu moeten hebben is maar liefst 33 minuten later dan gepland. Er was iets met een reparatie waardoor alle treinen op Mannheim Hauptbahnhof stil stonden. Om 13.56 uur mochten we instappen en toen we goed en wel zaten vertrok hij. Dus nu weer 2 uur en een kwartier relaxen, op naar Basel SBB

Basel SBB

Basel SBB; we zijn er – Zwiterland. De E-Sim van Zwitserland werkt dus we kunnen jullie gewoon blijven voorzien van updates. Omdat onze vorige trein zo’n vertraging had miste we uiteraard onze laatste trein van vandaag naar Luzern. Maar met een tussenstop bij het informatiepunt een nieuw ticket gekregen voor de eerst volgende trein. Dus om 17.03 uur start de laatste treinreis voor vandaag.

Station Lucerne

Iets over zessen zijn we aangekomen in Luzern. Het station uit, oversteken en daar is ons hotel al! Het inchecken bij hotel Monopol is zo gepiept, de koffers naar de kamer gebracht – een beetje opgefrist en meteen door Luzern in op zoek naar iets te eten.
En dan hier het stuk van Desiree.

Lieve Delphine,

Ik hoor je denken 🤔 , waarom dat nou weer.. maar de zusjes kwamen erachter dat ze dit keer SAMEN een Polarsteps reis hadden. Dus kwamen we al vrij snel op het idee dat Daniëlle de tussenstops verteld en dat Desirée dan de dagafsluiting of beter gezegd samenvatting schrijft. We vonden het een Peter Heerschop ideetje en voilà “lieve Delphine” was geboren. Waarom dan Delphine, volgens Daniëlle is dit een typisch Zwitserse naam, met de voorletter D dus helemaal passend bij ons 💁🏼‍♀️. Vanmorgen om 07:10 uur in colonne vertrokken, 3 zwarte wagens achter elkaar richting Tilburg. Rob 🧢 had nog niet helemaal door dat hij onze gids was in Tilburg centrum dus we waren elkaar na 1 straat al kwijt. Maar elkaar allemaal weer terug gevonden en veilig aangekomen op het station 🚉. We stapten uit en snoven meteen de verse wietlucht op, “Tilburg je bent er”, zoals de slogan van de stad luidt en ja, dat ruik je ook meteen. Na veel kusjes en zwaaien 👋🏼 ging de reis echt beginnen. Door de poortjes en op naar spoor 1! “Onze” trein 🚃 kwam en we wurmde onze een weg naar binnen, wat een mensenmassa. Ik wist snel een zitje van 4 te bemachtigen, maar helaas sneuvelde al snel 2 stoelen tijdens mijn wanhopige poging zitplaatsen 💺 bezet te houden. Ik had er nog 2 en die was ik zeker niet van plan om af te geven. Daar dacht mevrouw “stijfkapsel” anders over en zei tegen me “ik wil daar zitten”, ik gaf aan dat de stoel al bezet was en dat ze dus helaas een ander plekje moest zoeken, daar was ze niet van gediend, maar in de verte hoorde we “Dees we komen er aan hoor” en ze besloot dat verderop ook best prima was, verstandig 😊. Vrij snel kwam ik erachter dat “achteruit” rijden niet mijn ding was 🤢 en dat daar dan ook snel verandering in moest komen, maar gelukkig stapte er veel mensen uit en kon ik oversteken zodat ik vooruit reed. In Arnhem aangekomen eerst het spoor gezocht waar onze volgende trein 🚂 zou komen. Appeltje eitje en toen was het tijd voor een koffietje. We hadden al snel uitgevogeld waar onze gereserveerde eerste klas stoeltjes 🪑 waren, dus toen de trein arriveerde waren we direct in de juiste wagon; lekker bezig 👌🏼. Wagon 38, stoelen 52, 53, 56, gevonden, maar… bezet! “Oh ja we zaten hier even, omdat we het tafeltje wilden gebruiken.” Ja dat is prima, als je nu maar vertrekt 😜, en zo geschiedde. Net geïnstalleerd, spullen uitgestald, kwam er een of andere blaaskaak die met 23 collega’s op uitje ging vertellen dat dat ZIJ die perfecte zalige stoelen hadden gereserveerd. Dat dacht ik niet maat, hij keek op zijn briefje 📄 en zag dat hij fout zat en droop af. Later bleek dat ze helemaal geen enkele stoel gereserveerd hadden, koekoek. Er bleef natuurlijk één stoeltje over het vierzitje en daar kwam een van de spontaanste kerel (not) uit het gezelschap zitten. Maar hij was zijn oortjes 👂 vergeten, vond ons niet gezellig (was wederzijds) en dus ruilde hij vrij snel van plaats met zijn collega. Dat was wel een gezellige knaap, hij deed me denken aan Mark Baanders. Gedurende deze 3 uur durende rit excuseerde Mark zich even want hij ging de benen 🦵 strekken. Wat denk je? Komt dat stuk chagrijn weer terug, dus hebben we na een tijdje gevraagd of Markie weer terug wilde komen aangezien zijn collega toch een stuk minder gezellig (we blijven Brabanders) is, iedereen kon dat horen… iedereen vond het leuk, behalve 1 persoon 😅😂. We werden geholpen met de koffers en stapte uit in Mannheim. Ik ben helemaal vergeten te vertellen dat er een hele strenge serveerster in deze trein actief was die mensen schreeuwend hun koffie bracht, een aantal mensen durfden niet eens meer iets te bestellen en/of te vragen haha. Al snel kreeg ze de naam Helga 😅. Na een vrij flinke vertraging, waarbij al duidelijk was dat we de laatste aansluiting zouden missen, konden we uiteindelijk 33 minuten later dan gepland plaatsnemen in gereserveerde eerste klas wagon 262, op stoelen 54, 55 en 56 🪑. Maar je raadt het al… Daar zat al weer iemand die daar niet hoorde… zuchtend en zichtbaar geïrriteerd zei ze tegen mij dat er genoeg andere plekken vrij waren, blijkbaar was het antwoord: dan moet je daar plaatsnemen, niet het gewenste antwoord, maar ze besloot toch te vertrekken. Fijn 😊. Na wat gelezen te hebben, was het tijd voor mijn schoonheidsslaapje 😴 en voor ik het wist waren we in Basel. Uitgestapt in Basel even langs de info desk om te vragen hoe we nu het beste verder konden reizen naar Luzern, omdat we onze aansluiting hadden gemist vanwege vertraging en de mevrouw begon te typen 🖥️ en binnen 10 seconden hadden we nieuwe tickets op zak, goed geregeld 😎. De trein arriveerde en zoals inmiddels vaste prik was, wurmde ik me door de mensenmassa naar binnen en kwamen Daniëlle en mama later. Ik laat ze een paar tellen alleen en Danielle heeft al ruzie, ik kwam er achter dat ze Nederlands misschien niet verstaan, maar wel prima kunnen begrijpen 😆😅😂 je hoeft enkel de juiste toon en blik 👀 te hebben. Na een uurtje stapten we uit in Luzern. Mijn telefoon 📱 wist de weg, maar zijn kompas 🧭 was nog even in de war dus na een blokje om kwamen we bij het station 🚉 terug en daar tegenover was het hotel 🏨. Je kunt niet altijd zes gooien zullen we maar zeggen. Ingecheckt en toen een klein rondje door de oude stad gelopen op zoek naar een leuk restaurantje 🍽️. Neergestreken bij een Italiaans restaurant en na een heerlijke pasta 🍝 via de houten brug, de Kapellbrücke, terug naar het hotel. Moe maar voldaan liggen we in bed, we gaan alvast dromen wat morgen ons voor moois gaat brengen 😍 want het is hier wel prachtig. Slaap lekker 😴 en tot morgen 👋🏼.

Een drukke dag

Woensdag 9 april was een drukke dag maar dat heb ik altijd als we weg gaan. Iedereen moest vandaag nog werken ook Danielle en Desiree. Als eerste het bed verschoond en de wasmachine aangezet daarna door naar Desiree en daar ook gauw het bed gedaan. Was weer gewisseld en door naar de kapper dus ik kan er fris en fruitig op vakantie. Vanuit daar een paar boodschappen gedaan o.a naar de bakker en de kaasboer dan kan dat morgen allemaal lekker vers mee want het wordt een lange reis dag. Nog even een wasje gewisseld en daarna het lunch rondje gelopen. Desiree naar de fysio geweest want die heeft iets aan haar voet met een pees dus Wolf kan weer aan de gang. Daarna langs Desiree want daar kwam Wesley naar de dakgoten kijken want die moeten vernieuwd worden maar die liggen in bakken dus dat is nogal een gedoe. Daarna thuis nog even gestreken en toen langs de avri voor bloemen op het kerkhof want in onze vakantie is de sterfdag van Jan dus dat moet er wel mooi bij liggen dus daar meteen plantjes gezet en een bos bloemen. Daarna heeft Desiree mij opgehaald thuis toen ze van de bandenwissel terug kwam en hebben we daar de koffer ingepakt. Desiree had nog snel ook een paar boodschappen en is toen met Vees gaan eten bij Villa Kakelbont. Danielle heeft ook heel haar lijstje af kunnen werken en daar is ook de koffer gepakt net als hier dus nu nog even relaxen en dan kunnen we op pad.

Van alles wat

Dinsdag 8 april hier wat opgeruimd en daarna na Tilburg gereden om spullen voor Desiree op te halen die ze had besteld bij een babywinkel. Daar afgegooid en toen door naar de supermarkt om daar boodschappen te doen voor de paasbrunch op eerste paasdag want dat wordt allemaal krap want we komen op goede vrijdag pas terug s’avonds en op paaszaterdag hebben we de verjaardag van Anja. Ook spullen meegenomen voor de reis onderweg dan hoef ik morgen alleen nog naar de bakker en de kaasboer. Thuis alles opgeruimd en toen eerst een rondje gelopen met Danielle en Rex en daarna alvast heel de beneden schoongemaakt zodat Ruud niet veel hoeft te doen dan kan het morgen boven. Na het eten nog even het gras geharkt en gemest zodat de sproeier aan kan want het is zo droog en slecht. Desiree had vandaag haar functionering gesprek en dat was met een mooie beoordeling en weer wat omhoog en dat is altijd fijn.