Lekker wokken

Donderdag 29 augustus was natuurlijk als eerste de wekelijkse boodschappen alleen deze keer was het gezelliger want Danielle ging ook mee. Rond de klok van 8.15 uur haalde Danielle mij op dus eerst de weekboodschappen en daarna nog even langs andere winkels. Daarna heeft Danielle mij thuis afgezet zodat ik de boodschappen op kon ruimen en nog zo het een en ander kon doen. Tegen 12.00 uur naar Danielle en Rob gelopen en daar heerlijk geluncht en Rex uitgelaten en toen naar Berna voor de koffie. Danielle en Rob zijn op zoek gegaan voor iets tegen de zon voor op of bij de ramen maar ze willen eigenlijk geen screens of rolluiken want dat vinden ze niet bij het huis passen. Dus nu zijn ze aan het kijken voor markiezen. Nadat Ruud thuis was van het werk en gedoucht had zijn we Danielle en Rob op gaan halen want die hadden ons uitgenodigd om te gaan wokken. Het werd een gezellige avond en het was weer heerlijk. Daarna Danielle en Rob weer afgezet en even gekeken naar de kleurstalen wat het zou kunnen worden als het markiezen worden.

🐒Morocco

Desiree schreef woensdag 28 augustus op haar polarsteps:

Vandaag is een reisdag, we gaan namelijk 500km rijden naar Erfoud. De rit is dan misschien lang, maar de landschappen maken dat meer dan goed 🤩. We stoppen onderweg een aantal keer. Vandaar dat ik een paar kleinere steps achter elkaar post, sorry voor de spam 😊 #sorrybutiamnotsorry. De eerste stop die we maken is bij de berberaapjes 🐒. De berberaap kwam vroeger voor van Marokko 🇲🇦 tot Libië 🇱🇾 en Egypte 🇪🇬 , maar komt nu alleen nog maar voor in de cederbossen van het Atlasgebergte in Marokko en Algerije, tot 2000 meter hoogte. En laten wij nu net in het Atlasgebergte zijn 🥳. Minder leuke feitjes: onderzoek 🧐 bevestigde het ergste, de berberaap stond op het punt van uitsterven. Minder dan 10.000 berberapen leefden nog in het wild (Marokko en Algerije), terwijl dat er in 1977 nog zo’n 23.000 waren… Jonge berberapen worden door stropers uit de natuur geroofd en daarna illegaal verhandeld 😔. De dieren eindigen vervolgens als huisdier of als toeristische attractie. Daarnaast wordt de natuurlijke leefomgeving van de berberaap in hoog tempo verwoest. De verwoesting van het leefgebied komt door klimaatverandering, overbegrazing, illegale houtkap 🪵 en productie van houtskool. De berberaap 🐵 is het meest in beslag genomen bedreigde zoogdier in de Europese Unie 🇪🇺 en een van de meest aangemelde primatensoorten bij AAP.

😍Morocco

Marokko is een van de landen in de wereld 🌎 die het meest door klimaatverandering getroffen is. De watervoorziening 💧 in het land neemt al jaren af. In de afgelopen 6 jaar ging dat nog sneller dan voorheen. Het land heeft al een aantal jaren op rij te maken met de ergste droogte van de laatste 40 jaar. Sommige dorpen zijn grotendeels verlaten en andere dorpen zijn helemaal verlaten, ze verdwijnen letterlijk onder het zand. Dat komt door een gebrek aan bomen 🌳 en planten 🌱 , de wind 💨 heeft daardoor vrij spel. De droogte heeft impact op het leven van de Zuid-Marokkaanse bevolking. Mensen leven hier, net als in de rest van Marokko, vooral van de kleinschalige landbouw 🧑🏽‍🌾 . Ze maken gebruik van slimme irrigatiesystemen. Maar omdat er amper water 💧 is, is dat systeem zo goed als verdwenen. En daarmee verdwijnt een leefcultuur die al eeuwenoud is. Marokko 🇲🇦 is zich al langer bewust van de gevolgen van klimaatverandering, ze zijn daarom in 2020 begonnen met het bouwen van installaties om zeewater 🌊 mee te kunnen ontzilten. Ook wordt het drinkwater in bepaalde delen gerantsoeneerd. Dan komt er op bepaalde tijden drinkwater uit de kraan. Er zijn allerlei plannen, maar het lijkt erop dat die plannen te laat komen. Het was een prachtige 😍 rit. Volgens mij had ik het nog niet gezegd maar de route liep door het Midden- Atlasgebied. We hebben ons verbaasd over de verscheidenheid aan landschappen die langs het raam voorbij gleden. De cederbossen 🌳 , palmoases 🌴 , rotsformaties 🪨 , apen die langs de weg zitten en de weidse uitzichten maken deze route tot één groot schilderij. We kwamen ook nog langs een oase. Oases maken deel uit van Marokko’s natuurlijke rijkdom. Met een oppervlakte van 77.000 km2 is de regio Tafilalet, in het zuiden van het land, de thuisbasis van de grootste oase 🌴 ter wereld. Deze groep oases, gelegen in de lagere valleien van de wadi’s Ziz en Ghéris, ligt verspreid over de steden Erfoud en Rissani. Ieder jaar moeten ze iets anders verbouwen om het land vruchtbaar te houden. Oh en misschien heb je ze al gezien op mijn foto’s, de verbrandde palmbomen 🌴. Als een palmboom ziek is, verbranden ze de buitenkant 🔥 5-6 maanden later komen er weer groene bladeren aan. Ik ben alleen de naam van de ziekte vergeten, iets met wit… Vees en ik zijn het er over eens, we hebben dan wel van 8:15 uur tot 17:30 uur in de bus 🚌 gezeten, maar zo voelde het niet.

Geslaagd.

Woensdag 28 augustus was Ruud heel de dag vrij want die moest op APK examen iets waar hij onnoemelijk van baalt. Iedere twee jaar examen hij vind het nergens over gaan en buiten waar het voor was veiligheid komt er nu zo veel meer bij kijken dus hij kijkt al uit naar zijn laatste keer dat hij moet maar ja vandaag was het weer zover. De buurman van Berna waar ik de krant altijd binnen gooi kwam met een cadeautje langs voor de krant altijd zo lief en attent al duizend keer gezegd dat dat niet hoeft maar telkens verzint hij wel iets anders wel heel lief daarna samen wat boodschappen gedaan en toen naar Berna en van daaruit is Ruud vertrokken naar Dordrecht. Na de koffie met Danielle en Rob Rex uitgelaten en toen naar huis gegaan. De post was inmiddels geweest en het vignet van Zwitserland is binnen voor de vakantie want daar komen we doorheen. Ruud belde om 16.00 uur het papiertje was weer binnen voor twee jaar dus er kan weer gekeurd worden. Daarna bij Danielle en Rob buiten gegeten want het was weer zo warm.

Fes; de culturele hoofdstad van Marokko 😍

Desiree schreef op dinsdag 27 augustus op haar polarsteps:

Om stipt 09:00 uur zaten we in het busje 🚐 klaar voor ons stadsbezoek aan Fes. Fez of Fès (Arabisch: فاس, Berbers: ⴼⴰⵙ) is de op één na grootste stad van Marokko, na Casablanca. Fez wordt beschouwd als de culturele hoofdstad van Marokko. Ons hotel 🏨 ligt trouwens in een buitenwijk van Fez. We kwamen er gisteren al snel achter dat een wandeling in een buitenwijk met zijn tweeën niet echt prettig wandelt. Dus nadat we koek, snoep 🍬 en chips hadden ingeslagen zijn we direct terug naar het hotel gewandeld. Dat is wel echt jammer, dat onze hotels niet in de bruisende centra van de steden liggen.

Maar terug naar Fes; het goed bewaarde oude centrum (dat nu als UNESCO Werelderfgoed 🌎 nog meer aandacht aan behoud en restauratie zal krijgen), trekt heel veel bezoekers. Ook zijn er diverse oude ambachten, zoals de tapijtindustrie (berbertapijten), aardewerk (van tajines tot de mozaïeken) en de oude leerindustrie, en wij gaan deze allemaal bezoeken 🥳. We beginnen rustig, de bus 🚌 zet ons af bij een van de Koninklijke paleizen, dit keer mogen we helemaal tot de poorten komen, maar het blijft de vraag wat zich afspeelt áchter deze grote poorten, dat zullen wij nooit weten 🤷🏼‍♀️. We gaan door, door de Joodse wijk, hét goud steegje van niet alleen Fes maar van heel Marokko en het uitzichtpunt op de stad. Deze meid 👩🏼 moet plassen… onze gids van Fes doet zijn best en na 3 keer een “nee” hebben we een “ja”. Ik wil een gegeven paard 🐴 niet in de bek kijken, maar het was een “hang wc” 🚽 en verder zal ik je de details besparen… maar je moet plassen of je moet het niet en dus besloot ik de uitdaging aan te gaan, zo goed en zo kwaad als het ging vond ik het goed gelukt 😂.

Toen kon het “echte” stadsbezoek beginnen. Onze gids had ons al minimaal 200 keer gewaarschuwd om dicht bij elkaar te blijven, op elkaar te letten en als groep te bewegen, ook onze stadsgids gaf aan dat je hier heel gemakkelijk verdwaald dus dat we bij elkaar moesten blijven. Ik zeg zelf altijd 10% mag sneuvelen, maar in dit geval is 10% nog best weinig 😂😜. We kwamen weer langs allerlei marktjes, winkeltjes en kraampjes, heel leuk, maar geen tijd om iets te kopen want we moeten bij elkaar blijven. De eerste stop is bij de Chouara leerlooierijen. Het traditionele proces van leerlooien en verven staat hier nog steeds centraal. We gaan een soort van huis 🏠 in waar we direct een muntblaadje krijgen aangeboden voor onder onze neus 👃🏼.

We ruiken niets, maar nemen het beleefd aan. We gaan een trap op, en nog een, en nog een, en nog een.. ik heb ze niet geteld maar ik had zeker onderschat hoeveel het er waren. Eindelijk zijn we boven. Een mooie winkel vol met leren jassen 🧥, tassen 💼, 🧢 en andere leerproducten. We wandelen door naar het dakterras, hier hebben we een prachtig 😍 uitzicht op de activiteiten van de ambachtsmannen en druk je bijna automatisch het muntblaadje stevig enthousiast onder je neus. We krijgen een interessante uitleg. Het leer is afkomstig van diverse dieren: geiten 🐐 , schapen, koeien 🐮 en dromedarissen. De huiden worden eerst in een wit vat geplaatst waarin een mix van water 💧 , kalksteen en duivenpoep 💩 zit. Door deze mix wordt het leer zacht gemaakt en worden de haren verwijderd. Enkele dagen later worden de huiden gewassen en in de bruine vaten geplaatst. Hier worden de huiden gekleurd. De kleuren 🎨 voor het leer worden uit natuurlijke producten gewonnen zoals saffraan (geel), cederhout (bruin) en indigo (blauw). Omdat saffraan een kostbaar product is worden deze huiden individueel gekleurd en zie je deze vaak in de zon liggen drogen. Ook na deze uitleg kun je iets kopen, als een of andere Hans Klok magische act waren er ineens waren meer verkopers dan toeristen 😂. Uitgerekend een vegetariër, die eerst huilend de winkel in ging komt trots en blij naar buiten met een nieuwe jas, maar ik zeg niets 😊. We gaan verder, door steegjes, langs een universiteit, om vervolgens te stoppen bij een winkeltje die tapijten maakt en verkoopt. Inmiddels ken je het principe; gezellig ontvangst, korte uitleg en vervolgens als een soort gevangen vogeltje proberen je niet te laten forceren tot kopen 😅😇.

Ze laten ze zien welke materialen er worden gebruikt voor welk type tapijt. Ook kun je zien welke werktuigen er worden gebruikt om de tapijten te weven. Uiteindelijk resulteert het harde werk van deze ambachtslieden in prachtige tapijten in alle soorten en maten. De vrouwen zijn soms wel 5-6 maanden bezig met 1 tapijt, het is werkelijk prachtig 😍, maar ik vind het toch nog wel duur en ik zou niet weten hoe ik het in mijn koffer 🧳 krijg. Behendig laten ze zien wat voor een klein pakketje 📦 ze ervan kunnen maken, maar dan past het nog steeds niet in mijn koffer.. de DHL service die ze aanbieden vertrouw ik niet helemaal, als het ooit al in Nederland 🇳🇱 aankomt is de kans dat ze het daadwerkelijk bij ons afleveren zeer klein 😉. De stadswandeling gaat veder, langs een moskee 🕌 (enkel toegankelijk voor Moslims) en een Hammam. Een enthousiaste man legt ons alles uit over de Hammam. We zouden het heerlijk vinden, maar helaas moet ik nog even wachten. Twee andere van onze groep hebben het wel geboekt, het was prima maar niet geweldig daarnaast was er van alles beloofd, zoals inclusief ophalen en terug brengen met een taxi 🚕 een tijdstip, etc. maar uiteindelijk waren ze pas veel later aan de beurt, moesten ze na de Hammam zelf maar uitzoeken hoe ze terug kwam en hebben ze uiteindelijk na 1 uur een taxi gevonden die ze -te duur- terug naar het hotel 🏨 bracht. Dus we hebben gelukkig niet zoveel gemist 🙃. We gingen verder, en al lijken de steegjes op elkaar, we hebben er slechts enkele dubbel gehad en we hebben ze lang niet allemaal gezien, wat een doolhof! We komen uit bij winkeltjes met traditionele kledij en kasjmier sjaaltjes 🧣. En je raadt het al, leuk ontvangst, interessante demonstratie en informatie ℹ️ en vervolgens als een lammetje naar de slachtbank.

We halen wat grappen uit met de mannen van onze groep totdat een van hun vrouwen de verkoper beledigd door te zeggen dat ze 15€ wilt betalen in plaats van 80€. Ik vang een gesprek op van een andere reisgenoot en verkoper, ze heeft een -eerlijk waar- prachtige sjaal 🧣 vast maar er zitten 2-3 gaten in. Toen ze dat aangaf zei hij dat het geen probleem was. Nee, zeker niet, maar ik vind het toch een probleem voor 75€ 😂. Sjaak was tijdens de demonstratie letterlijk “de Sjaak” want hij was de -gedwongen- vrijwilliger voor het omknopen van een sjaal rond zijn hoofd. En wat denk je? Nog voordat de sjaal van zijn hoofd was, heeft zijn vrouw deze -zonder onderhandeling en onder lichte dwang- gekocht 😅. Vervolgens is het voor ons (omdat ik Vees de onderhandelaar bij me heb) onmogelijk om voor een leuke prijs aan iets te komen, want de buit is al binnen 💰. Inmiddels is de temperatuur in de steegjes echt niet meer te doen 🥵 en maken we ons op om naar onze laatste stop van vandaag te gaan, de ambachtslieden voor aardewerk, pottenbakken en mozaïek. Het proces wordt aan ons uitgelegd. Mozaïek steentjes worden met de hand 🖐️ uit tegeltjes gemaakt in verschillende vormen. Daarna worden de mozaïeksteentjes dan ondersteboven in een mal gelegd en aan de achterkant gevoegd. Het resultaat laat zich dan zien in vorm van bijvoorbeeld een fontein ⛲️ of tafel. Ik zou echt dolgraag een prachtige fontein meenemen voor in de tuin, de prijs is echter 3.000€ en dat vind ik echt te veel. Ook hier zouden ze je producten met liefde en plezier opsturen via DHL, om hun verhaal kracht bij te zetten wijzen ze naar dozen 📦 die klaar staan voor verzending naar landen als Brazilië, Verenigde Staten en Australië, Vees tilt stiekem een paar dozen op en wat blijkt, een Marokkaans sprookje want ze zijn allemaal leeg 😂. Uiteindelijk ben ik ook gezwicht en heb ik mij laten verleiden voor het kopen van wat souvenirs 🤩. Nu hopen dat ze heel naar Nederland komen in mijn koffer 🧳. Na 10 uur en meer dan 12.000 stappen is het tijd om terug te gaan naar het hotel 🏨. Maar eerst stoppen we nog even bij de Carrefour voor onze lunch morgen in de bus 🚌, we rijden morgen namelijk meer dan 500 km door het Marokkaanse landschap op weg naar het Atlas gebergte. Wanneer we ons bed zien, zijn we direct vertrokken 😴.

Weer veilig thuis

Dinsdag 27 augustus eerst hier wat opgeruimd en van alles gedaan en daarna een ronde gelopen en bij Rob en Danielle nog wat opgeruimd en de pluktuin weer netjes gemaakt. Voor de rest van de tuin was het veel te warm. Jammer want ik had het graag helemaal aan kant gehad maar dit ging echt niet. Sávonds voor de laatse keer de vissen bij Danielle en Rob eten gegeven en zowel in de Oude baan als in de Kanaalstraat de groenbak buiten gezet. Rond de klok van 20.30 ging de poort open en tot onze verassing kwamen ze daar aan Rob, Danielle en rex die natuurlijk door het dolle was om iedereen weer te zien. Ook was er gedacht aan het landen kastje en heb ik hele mooie dingen gekregen wat een verwennerij.

Dag Tsjechië

Danielle schreef op dinsdag 27 augustus op haar polarsteps:

Vanmorgen na onze ochtendwandeling en ontbijt was het tijd om te gaan vertrekken. De laatste spullen in de auto en de sleutel ingeleverd bij de receptie. Inmiddels zijn we net de grens over naar Duitsland, dus op naar de snelweg en dan vol gas naar Nederland. Nog wat informatie over het Boheems Zwitserland waar we de laatste paar dagen hebben doorgebracht. Boheems Zwitserland Dit schilderachtige natuurgebied met zandsteenrotsen ligt aan de noordelijke grens met Duitsland op de plaats waar de rivier de Elbe Tsjechië verlaat. Het Tsjechische deel van het natuurgebied wordt Boheems Zwitserland genoemd en het Duitse deel Saksische Schweiz. Boheems Zwitserland is het jongste nationale park van Tsjechië, maar wordt al sinds de 19e eeuw bezocht door toeristen. De Zwitserse schilders Adrian Zing en Anton Graff waren één van de eerste en vonden het landschap zo op Zwitserland lijken dat ze het natuurgebied vernoemden naar hun thuisland. Het grootste stadje aan de rand van het natuurgebied is Děčín, een stad op amper 10 kilometer van de Duitse grens aan de rivier de Elbe. Mocht je dus ooit naar Tsjechië gaan, je mag dit zeker niet overslaan!

Dongen

De terugreis verliep op zich vlot, wat wegwerkzaamheden in Duitsland maar dat reed allemaal door. Enkel bij Dordmund was ongeveer 900 meter voor ons een gigantisch ongeluk gebeurd waardoor we 40 minuten op de snelweg stil hebben gestaan. Daarna reed alles weer vlot. Net voorbij Venlo gestopt voor ons “avondeten”. Ik denk dat we één keer per jaar naar MacDonalds gaan, altijd op de terug weg van vakantie. Zo was het mooi ook 19.00 uur geweest waardoor we 130 mochten de laatste drie kwartier naar huis toe. En om 20.30 uur opende de poort van de oprit weer. Home sweet home. Met heerlijke verse bloemen en een welkom thuis cadeautje 🥰. Nog even de auto inpakken en dan heerlijk onder de douche ons eigen bedje in. Bedankt allemaal voor het volgen van onze rondreis door Tsjechië en jullie reacties!

Meknes; Versailles van Marokko 🤩

Desiree schreef maandag 26 augustus verder op haar polarsteps:

Na een redelijk korte rit 🚌 zijn we aangekomen in Meknes. Meknes (Arabisch: مكناس, Berbers: ⴰⵎⴽⵏⴰⵙ) is een stad in het midden van Marokko. De stad heeft meer dan 600.000 inwoners. De stad is gelegen op een vlakte niet ver van het Atlasgebergte ⛰️ en de stad Fez. Het is een van de vier koningssteden 👑 van Marokko, samen met Fez, Marrakesh en Rabat. Wat meteen opvalt zijn de stadsmuren 🧱 , niet één, niet twee maar maarliefst 3 stadsmuren. In totaal hebben ze hier meer dan 40km aan stadsmuren! Direct na binnenkomst door de Bab Mansour (één van de toegangspoorten tot het oude centrum) zie je waarom Meknes Versailles van Marokko 🇲🇦 wordt genoemd. Wij gaan na binnenkomst direct weer via een andere stadspoort naar buiten. Met gevaar ⚠️ voor eigen leven moeten we daarvoor een weg oversteken, een zebrapad betekend hier helemaal niets 🙅🏼‍♀️ en je hebt ook nergens recht op 😅. Aan de andere kant van de poort bevindt zich een Joodse begraafplaats 🪦. Het zit heel diep in de Joodse traditie om leven en dood te scheiden. Daarom moeten overledenen buiten het dorp/de stad gebracht worden. Dit is dus ook de reden dat je op een Joodse begraafplaats meestal geen bloemen 🌺 aantreft. Het is traditie om in plaats daarvan een steentje op het graf te plaatsen. Vanaf de begraafplaats gaan we door naar het mausoleum van Moulay Ismail.

Dit doen we kriskras door de steegjes en marktjes van Meknes 🌆. Het is zo zoet dat je er niet alleen amper kunt lopen vanwege de hoeveelheid mensen maar ook de hoeveelheid bijen 🐝, wespen en alles wat er op lijkt is in grote getallen aanwezig. We hadden sowieso niet echt trek, maar ik zou niet zomaar iets in mijn mond 👄 hebben gedaan, want de kans dat er een beestje in zat of iets achter had gelaten was enorm (naar mijn idee 😅). Langs de gucci slippers en voorbij de Louis Vuitton tassen 💼 kwamen we uit bij ons restaurantje voor de lunch. Na de lunch hebben we een bezoek gebracht aan een metaalbewerker. Hij maakt van zilver sieraden 💍 , hij verwerkt zilver in schalen en andere huisdecoraties, na een leuke korte demonstratie was er uiteraard de mogelijkheid het een en ander te kopen, maar opgepast, een slechte deal ligt op de loer 😅, daar kwamen ook een aantal reisgenoten achter 💰.

We liepen terug naar de stadsmuur en gingen wederom een prachtige poort door. Daarachter bevond zich het mausoleum.

Moulay Ismail ibn Sharif was de tweede sultan van Marokko uit de dynastie der Alaoui. Hij was de zevende zoon van Moulay Ali Cherif. Hij was aanvankelijk gouverneur van Meknes onder zijn broer Rashid. Toen deze plots stierf, slaagde hij er in hem op te volgen. Meknes werd de nieuwe hoofdstad (vandaar dat het een van de koningssteden is 👑). De stad werd uitgebouwd met prachtige tuinen 🪴 en monumenten, waardoor het Versailles naar de kroon stak. Het werd gebouwd door blanke slaven, die waren gevangengenomen door de Barbarijse zeerovers 🏴‍☠️ . De stenen werden gehaald uit de Romeinse ruïnes van Volubilis en het El-Badipaleis 🏰 . Ismail had de reputatie zeer bloeddorstig 🩸 te zijn. Daarnaast werd van hem gezegd dat hij meer dan 500 concubines (ik moest even vragen wat dat was, maar extra vrouwen voor erbij, side chicks) en meer dan 1000 kinderen 👶🏽 had.

In 1703 werden er 525 zonen 👦🏽 en 342 dochters 👧🏽geteld. In 1721 waren er al 700 zonen 👦🏽. De opvolging van Ismail was niet goed geregeld. Daardoor ontstond er naar zijn dood een burgeroorlog ☠️ onder zijn vele zonen. De Abid al-Boekhari zouden bepalen wie er aan de macht kwam. Na een drukke, leuke en mooie dag gingen we met de bus 🚌 naar Fes. Hier blijven we 2 nachten 🌜. Morgen hebben we ook een lekker druk programma en gaan we veel te voet doen. Marktjes, steegjes, leerlooierij, tapijtmakers, traditionele kledij kleermakers en als laatste gaan we naar een mozaïek bedrijf / pottenbakker. Goed voor de stappen 🚶🏽‍♀️, minder goed voor de portemonnee 💰. Slaap lekker 😴

Alles aan kant

Maandag 26 augustus na het krantje en de koffie eerst maar eens wat opgeruimd en de was gedaan en daarna een grote ronde gelopen. In de krant stond een stuk van de open waterwedstrijd in Oosterhout die zondag had plaats gevonden en een van de afstanden was van Dongen naar Oosterhout. De foto bij dit stukje was vanaf de fietsbrug genomen het trainingsgebied van Desiree waar ze in de zomer haar baantjes zwemt.  De vazen van Danielle weggebracht want die komen morgen thuis en dan is het altijd wel leuk als er een bloemetje staat. Later weer opgehaald en in de Oude baan weggezet. Daarna nog de planten water gegeven en gezorgt dat alles er weer spik en span uit ziet.

Volubilis & Moulay Idriss

Op maandag 26 augustus schreef Desiree op haar polarsteps:

We konden vandaag gewoon een beetje uitslapen! Om 08:45 uur ⏰ zijn we vetrokken naar Volubilis. In het Berbers Oualili of Walili. Volubilis was een Romeinse nederzetting in het noorden van het huidige Marokko. Als je hierover iets wilt weten, moet je bij Vees zijn, ik wil niet als geschiedenis barbaar overkomen, maar ik vond het allemaal nogal een gesmijt met jaartallen, namen, volkeren, etc. 😅. Wat ik heb onthouden: Volubilis was het bestuurlijke centrum voor dit deel van Berbers-Afrika. In de vruchtbare regio werd grootschalig graan 🌾 en olijven verbouwd. Daarvan werd ook brood 🍞, olijfolie en zeep 🧼 gemaakt. De Berbers noemden de plaats in de 3e eeuw “Oualili”. Dat is nog steeds de huidige Marokkaanse naam. Het betekend lelie, een bloem 🌺 die bij licht opent en bij duisternis sluit. De aardbeving van 1755, die ook Lissabon teisterde, bracht de stad grote schade toe. In 1997 is Volubilis toegevoegd aan de UNESCO Werelderfgoedlijst 🌍 . Er is nog veel meer gebeurd daar, maar ik kon het allemaal niet echt volgen en opslaan 😇.

Mocht je vragen hebben, stel ze, dan vraag ik het aan Vees 😂 Dicht bij Volubilis ligt het stadje Moulay Idriss. Moulay Idriss of Moulay Idriss Zarhoun (Arabisch: مولاي إدريس, Berbers: ⵎⵓⵍⴰⵢ ⴷⵔⵉⵙ ⵣⵕⵀⵓⵏ). Deze stad is vernoemd naar de emir Idris I 👨🏼 Idriss I kwam aan in 789, die de islam ☪️ met zich meebracht en een nieuwe dynastie oprichtte. Uiteraard zijn we even gestopt voor een fotootje 📸. Nu is het tijd om terug te gaan naar Meknès voor een stadswandeling! 🚶🏽‍♀️

Relax

Danielle schreef op maandag 26 augustus op haar polarsteps:

Vandaag een hele relaxte “saaie” dag voor ons. We komen iets later uit bed en na onze ochtend wandeling met Rex ontbijten we. We doen nog wat speurwerk op internet of we nog iets kunnen vinden om te bezichtigen, maar volgens mij hebben we het hier allemaal gezien. We rijden langs de supermarkt voor brood, beleg en drinken en rijden terug naar de camping. Na wat spelen met Rex op het veld leggen we ons handdoekje neer met een boek en de tablet. We eten op de camping en pakken alvast wat kan weer terug in om vanavond op tijd naar bed te gaan. Morgen komen we terug naar Nederland om daar nog een paar dagen rondom huis het rustig aan te doen.

Op bezoek bij de koning 🤴🏼

Op zondag 25 augustus schreef Desiree op haar polarsteps:

Iedere ochtend komen ze onze koffers 🧳 ophalen bij de kamerdeur. Echter, nadat ze binnen 1 uur na aankomst in Marokko Vees waren vergeten bij de pinautomaat 🏧 vertrouwen wij, maar ook veel andere niet helemaal op de tel- en regelkunsten. Daarom kijken 👀 we toch altijd zelf of de koffer daadwerkelijk ingeladen wordt. De koffers werden maar niet opgehaald en dus ook niet geladen. We zouden om 08:00 uur ⏰ vertrekken, maar er was rond die tijd nog geen herkenbare koffer voorbij gekomen. Ik had al vanaf het begin voorgesteld de koffers 🧳 zelf mee te nemen, maar ik moest niet zo stressen en dingen los laten 😅😜. Uiteindelijk kwam om 08:10 uur (na wat aandringen 😇) mijn zilvergrijze koffer en Vees zijn legertas voorbij, dus kon ik met een gerust hart 💓 de bus in. Om 08:20 uur zijn we dan eindelijk vertrokken (met koffers) naar Rabat. Een rit van circa 1,5 uur. Onze eerste tussenstop was bij de koning 👑. Het Koninklijk Paleis van Rabat is de officiële hoofdwoning van de huidige koning 🤴🏼 van Marokko, Mohammed VI. Officieel heet het paleis El Mechouar Essaid, wat ‘de plaats van het gelukspaleis’ betekent 🤓. Gelegen aan het einde van de mechouar (een groot paradeterrein), bevindt zich het paleis uit 1864 wat dus de hoofdresidentie is van de koninklijke familie 👑 . Er wonen in totaal circa 2000 mensen op het terrein, naast leden van de Koninklijke familie, wonen ook de paleisbedienden, een regiment wachters en de cavalerie hier. Het complex heeft ook een moskee 🕌. Het is verboden 🚫 terrein voor bezoekers, maar reisgroepen mogen parkeren en foto’s maken. Dat beloofde dus wat… nee hoor, we mochten dan wel het terrein op maar op circa 50 meter van de eerste poort hield ook ons privilege op 😂. Maar ik moet niet klagen want schijnbaar mochten we al 2 stoepranden (ongeveer 75m) dichterbij komen dan een paar jaar geleden 🥹. We zijn nog door een klein stukje van de tuin 🪴 gewandeld (een van de vele tuinen) waar echt enorm veel ooievaars zitten en toen weer terug de bus in gegaan op weg naar de moskee 🕌 die nooit afkwam; De Hassantoren.

De Hassantoren صومعة حسان &
mausoleum Mohammed V

De Hassantoren (Arabisch: صومعة حسان, Frans: Tour Hassan) is de minaret van een incomplete moskee in de hoofdstad Rabat. In 1195 begon men met de bouw van de toren. Het was de bedoeling dat het de grootste minaret ter wereld 🌎 werd en tevens de grootste moskee 🕌 ter wereld (voor die tijd). In 1199 overleed kalief Yaqub al-Mansur en daarmee viel ook de financiering weg werd er dus niet verder gebouwd 🚧. De toren had toen nog maar een hoogte van 44 meter bereikt, ongeveer de helft van de oorspronkelijke bedoeling. Ook de moskee 🕌 werd niet verder afgebouwd: er waren alleen een paar muren en ongeveer 200 zuilen gebouwd. De toren, opgetrokken uit rode zandstenen 🧱 en de restanten van de muren en zuilen vormen samen met het moderne mausoleum van Koning Mohammed V een belangrijke historische en toeristische locatie in Rabat. Tegenover de Hassantoren bezochten we het mausoleum van Mohammed V. Hij wordt gezien als de vader van de Marokkaanse onafhankelijkheid. Hij was eerst de Sultan van Marokko 🇲🇦 , maar deed later afstand van die titel om daarna Koning 👑 van Marokko te worden. In het Mausoleum bevinden zich ook de lichamen van zijn twee zonen, Koning Hassan II en zijn broer 👦🏽 . Het was koning Hassan II die opdracht gaf tot het bouwen van het mausoleum. Het Masoleum wordt dag ☀️ en nacht 🌜 bewaakt door de koninklijke garde van Marokko. Een belangrijk feitje: iedere 45 min. wisselt de garde 💂‍♀️ inclusief het paard 🐴. Iedere wachter heeft zijn eigen paard en traint ook alleen met zijn eigen paard. Oh, ja, voordat ik het vergeet. Op de achtergrond staat een mega grote toren. In de vorm van een raket 🚀. Dit is de Mohammed VI Tower, het hoogste gebouw van Marokko. Met zijn hoogte 🔝 van 250 m is de Mohammed VI Tower ontworpen om van een afstand van 50 km in het rond zichtbaar te zijn. Het gebouw heeft een totale oppervlakte van 102.800 m². Verdeeld over 55 verdiepingen zal deze hoogbouw plaats bieden aan een luxehotel 🏨 , kantoren, standingvolle appartementen 🏠 en een uitkijkterras op de hoogste verdieping. Dit alles is toegankelijk via 40 liften 🛗 , waarvan 23 in de toren en 17 in de basis. We gaan door naar een mooi uitzichtpunt op de atlantische oceaan 🌊.

Kasbah des Oudayas 😍🌊

De Kasba van de Oudaya’s is een kasba (fort) in Rabat. Sinds 2012 is dit fort opgenomen op de Werelderfgoedlijst 🗺️, als onderdeel van de inschrijving Rabat, moderne hoofdstad en historische stad: een gedeelde erfenis. Al in de tiende eeuw stond er aan de monding van de Bouregreg een ribat, een vesting waar religieuze strijders 🥷🏼 gelegerd waren. De Almohaden legden rond 1150 de basis van de huidige kasba, toen zij na hun overwinning op de Almoraviden de vesting opnieuw optrokken. Zij gaven haar ook een nieuwe naam: al-Mahdiyya, naar de spirituele stichter van hun dynastie Ibn Toemart. De Almohaden voegden onder meer een moskee 🕌 toe, de Jamaa al Atiq, de oudste nog bestaande van de stad. Na het overlijden van de grote kalief Yaqub al-Mansur in 1199 raakte de kasba in verval. Pas toen de morisken aan het begin van de zeventiende eeuw uit Spanje 🇪🇸 verdreven werden en zo’n 2000 van hen in Rabat neerstreken, werd de vesting grondig opgeknapt. Nadat de Alawieten onder Moulay al-Rashid in 1666 de piratenrepubliek 🏴‍☠️ Rabat onder controle hadden gekregen, werd de kasba verder uitgebreid. De sultans legerden er een garnizoen Oudaya’s, een Arabische stam uit Zuid-Marokko. Kort samengevat: fort aan zee 🌊 met muren van 2,5m breed en 8-10m hoog. Mijn persoonlijke mening…. Prachtig uitzicht op zee 😍 maar wel frustrerend dat je op zo’n mooie plek met 30+ graden als open water zwemmer 🏊‍♀️ niet even een duikje kan nemen 😂 Daarna gingen we lunchen in een typisch Marokkaans restaurantje en vervolgens zijn we doorgereden naar Meknès. We dineren 🍽️ en slapen 😴 vannacht hier. Morgen gaan we naar de oude Romeinse stad Volubilis, daarna gaan we naar een Joodse begraafplaats 🪦 en maken we een stadswandeling. Leuheeeuk! Tot morgen 👋🏼.

De gordijnen hangen

Zondag 25 augustus zijn we na het ontbijt eerst naar Tilburg gereden voor ringen aan de gordijnrails voor bij Danielle. Karwei niks, praxis niks dan naar Hornbach en ja hoor gelukkig die had ze daarna snel naar huis want Ruud ging MTBen met Melvin en Sander en anders was hij te laat. Sander reed vanuit het open water in Oosterhout dus die kwamen ze onderweg tegen. Ik ben eerst een rondje gaan lopen en boodschappen voor J&F meegebracht. Na het MTBen alles opgeruimd gedoucht en toen naar de Oude baan gereden voor de gordijnen maar dat was jammer andere haakjes aan de ringen als die we hadden dus weer terug naar Hornbach nu alleen want inmiddels was de F1 begonnen en dat moesten natuurlijk de mannen kijken.

Daarna de gordijnen opgehangen en gezoomd ik hoop dat ze goed hangen maar ik ben bang dat er nog een klein stukje af moet als ze langer hangen maar dat zien we dan wel. Daarna naar huis en nog een klein rondje gelopen en toen was het weer etenstijd en tijd voor de bank.

Mydlarna Rubens

Danielle schreef op haar polarsteps op zondag 25 augustus:

Vandaag is de temperatuur fantastisch, 22 graden, beetje zon, beetje bewolkt. Perfect om op pad te gaan. We stoppen vandaag eerst bij Mydlarna Rubens in Růžová. De zeepfabriek van Rubens produceert zepen volgens een eigen, origineel familierecept dat al meer dan honderd jaar oud is. Zepen worden uitsluitend gemaakt van stoffen die in de natuur voorkomen en hebben daarom een ​​gunstig effect op de huid. Het wordt met de hand gemaakt, zogenaamd bevroren, wat het behoud van alle voedzame ingrediënten in de zepen garandeert. De zepen zijn uitsluitend verpakt in natuurlijke materialen. In deze winkel kun je een aantal van de producten zelf uitproberen en kopen wat je leuk vindt. Maar je kan ook je eigen zeep maken! Het ziet er prachtig uit en het ruikt er heerlijk.

Kamenice-kloof

Daarna door naar Menza. We hadden jullie al laten weten dat er helaas veel schade is door de brand van twee jaar geleden en veel paden zijn afgesloten. Gisteren heb ik mij toch nog eens verdiept in de Tsjechische wandelapp en ik denk dat ik toch een stukje kloof heb gevonden wat open is. Dus we gaan daar toch maar even een kijkje nemen. We parkeren dus in Menza en wandelen via het groene wandelpad de kloof in. Of althans wandelen, je daalt echt heel snel af! En opeens waren we er – onder in de kloof. Ondanks het vele groen kun je goed zien hoe steil de kloof is. De groene route loopt over een brug over de kloof. Hier staat duidelijk aangegeven welke kanten je hier op kunt lopen. We konden hier nu zowel linksaf als rechtsaf de gele route volgen: linksaf naar de bootjes door de Divoká-kloof (waarbij je nu niet aan de andere kant kon uitstappen; de bootjes voeren heen en weer en zetten je dus weer af bij hetzelfde punt) en rechtsaf naar de bootjes door de Edmundova-kloof en verder naar Hřensko maar dit gehele pad was helaas gesloten.

We lopen dus de Divoká-kloof in op weg naar de bootjes. En wij waren vandaag de geluksvogels. We zijn de laatste die in het bootje stappen, we zitten dus vooraan! En Rex, zo bescheiden als hij is, was dit keer het “boegbeeld” van de boot, want op de voorste punt was zijn eigendom. Het varen door de kloof was geweldig. De “schipper” verteld verhalen, ziet wat voor dingen / gezichten je kunt zien in de rotsen en houd ons uiteraard zo nu en dan voor de gek. Hij vaart ons door de kloof heen en weer met de hand met een stok. Het was niet het stuk kloof wat ik bedacht had, maar het was echt prachtig en leuk!

Dolský mlýn

Rob vond op internet niet ver van waar wij verblijven een ruïne. Volgens de omschrijving een gemakkelijke wandeling dus perfect om Rex zijn vijf uur wandeling te doen. Nou, diegene die die tekst geschreven is, is niet goed hoor. Wat een afdaling! En dat afdalen is erg leuk natuurlijk, maar je weet dat wat je daalt je ook weer terug omhoog moet.. Dus vandaag leek het wel de dag van de kloven, want opnieuw zakte we af in een kloof. De romantische Dolský-molen ligt aan de samenvloeiing van de rivieren Kamenice en Jetřichovické Bělé, ongeveer 1,5 km van het dorp Kamenická Stráň en 3 km van het dorp Jetřichovice in het nationale park České Švýcarsko. De ruïnes van de oorspronkelijke driewielige molen en zagerij dateren uit 1515. Van het oorspronkelijke gebouw is alleen de romp van de ommuring bewaard gebleven. In 2007 werd Dolský mlýn uitgeroepen tot cultureel monument. Eerlijk, het ziet er prachtig uit. De pad er naar toe, de afdaling, het water, de rivier en de ruïne. Maar jeetje wat een klim terug! Nu onderweg naar een Pizzaria, want het is vanavond pizza avond. En dan op zoek naar iets voor morgen, onze laatste volle dag in Tsjechië.

Casablanca; het witte huis 🏠

Desiree schreef op zaterdag 24 augustus op haar polarsteps:

Zoals gepland vertrokken we vanmorgen om 08:00 uur vanuit Marrakesh naar Casablanca 🚌. Tijdens deze meer dan 3 uur durende rit heb ik gelukkig een beetje kunnen slapen want ik heb last van hoofdpijn 🤕. Echter, kon je bijna niets missen tijdens het rijden want één van onze medereizigers noemde alles op wat hij zag. En dan bedoel ik écht álles. Dus was je even niet aan het opletten, maar stond er een boom, hoorde je “boom” 🌳, zo ook met auto, schaap 🐑, plastic, vuilnis, geit… en als het echt iets interessants was gebruikte hij zelfs twee woorden zoals: mooie boom 😜. Casablanca (Arabisch: الدار البيضاء, ed-Dar el-Beida, Berbers: ⴰⵏⴼⴰ) Onze gids verteld tijdens de route 🗺️ heel veel over Marokko en in dit geval ook specifiek over Casablanca. Casablanca ligt in het westen van Marokko, een levendige stad 🏙️. Het betekent ‘het witte huis’ 🏠 en deze kom je dan ook veel tegen in de stad. Met 5,5 miljoen inwoners is Casablanca de grootste stad van Marokko. Je vraagt je vast af waarom Casablanca je bekend voorkomt, dit kan onder andere zijn door de romantische film 🎥 Casablanca, vanwege het industrieel handelscentrum en/of omdat het een van de grootste kunstmatige zeehavens 🌊 van de wereld heeft. De stad heeft vele mooie pareltjes en wij hebben er een aantal bezocht. De eerste parel die we bezocht hebben is De Hassan II-moskee (Arabisch: مسجد الحسن الثاني). De moskee 🕌 is groot en modern en gebouwd in opdracht van koning 👑 Hassan II. Het is de grootste moskee van het land en behoort tot de 7 grootste moskeeën in de wereld .

De moskee werd ontworpen door de Franse 🇫🇷 architect Michel Pinseau en gebouwd door de onderneming Bouygues. De moskee ligt niet alleen aan de kust, maar van de 9 hectare tellende moskee bevindt zich 2 hectare in/boven de zee 🌊. Het biedt dan ook een prachtig uitzicht over de Atlantische Oceaan. De overige 7 hectare is gebouwd op grond die onttrokken is aan de zee. Dit werd geïnspireerd door een vers uit de Koran die spreekt over de troon 👑 van God, gebouwd boven het water 💧. Andere kenmerken/feitjes/weetjes: het gebouw is ontworpen om bestand te zijn tegen aardbevingen, de deuren 🚪 zijn elektrisch aangestuurd en het complex heeft een dak dat kan openschuiven. De bouw 🏗️ van dit enorme prachtige complex begon op 12 juli 1986 en het heeft 7 jaar geduurd voordat de laatste hand is gelegd aan de enorme moskee. Tijdens de meest intensieve periode werkten 1.400 bouwvakkers 👷🏼‍♂️ gedurende de dag ☀️ en werden deze afgelost door 1.100 bouwvakkers 👷🏼‍♂️ die gedurende de nacht 🌜 doorwerkten. Alle graniet, pleisterwerk, marmer, hout 🪵 en andere gebruikte materialen in het complex zijn afkomstig uit alle streken van Marokko, met uitzondering van enkele witte granieten zuilen en de glazen kroonluchters 💡 : die komen beide uit Italië 🇮🇹 . Meer dan 6000 traditionele Marokkaanse ambachtslieden hebben zes jaar gewerkt om al deze ruwe materialen te verwerken tot mozaïeken, stenen, marmeren vloeren, zuilen, houtsnijwerken en geschilderde 👨‍🎨 plafonds. Andere (voornamelijk cijfer-achtige) feitjes, want daar ga ik zo lekker op: – er is binnen plaats voor 25.000 mensen en buiten voor 85.000 mensen. 👨🏼 👩🏼 (tijdens de belangrijke dagen, zoals onder andere het Suikerfeest en het Offerfeest komen er meer dan 1 miljoen mensen!) – bouwkosten 400-700 miljoen dollar 💵 – hoogste minaret 210m (dat is de hoogste ter wereld 🌎) – er zijn 41 fonteinen ⛲️ beneden waar de wassing plaats kan vinden – de kleine kandelaar weegt 600 kg – de grote kandelaar weegt 1200 kg – vanwege de hoge luchtvochtigheid omdat het dicht bij/in zee is gebouwd is er onder andere gekozen voor titanium deuren deze wegen maar liefst 34 ton 💪🏼

Na dit indrukwekkende gebouw te hebben aanschouwd en bewonderd was het tijd om te lunchen 🥗. Helaas voor deze ietwat kieskeurige meid vond de restauranthouder het gemakkelijker om een “standaard” menu te serveren waarbij enkel keuze was uit kip, mixed grill (het enige mixed wat vees er aan over heeft gehouden is mixed gevoelens want hij had nog nooit zo’n zielige mixed grill gezien) of vis 🐟. Inmiddels was mijn hoofdpijn 🤕 zo goed als onhoudbaar en twijfelde ik of het beter was als ze mij alvast naar het hotel 🏨 brachten. Gelukkig kon Vees mijn pilletje uit de bus halen en werd het toen wel een stuk beter. We gingen een stukje wandelen over de boulevard, waarbij we een prachtig 😍 uitzicht hadden op de moskee en het ook heel duidelijk zichtbaar was dat deze boven/in de zee staat. Toen we naar het uitzichtpunt liepen kwamen we langs een voetbalveldje ⚽️ en vroeg Vees zich hardop af of hij anders een potje mee zou doen, afkeurend schudde ik mijn hoofd en liepen we door.

Op de terugweg langs het veldje kon hij zich toch niet meer beheersen en heeft hij een potje gevoetbald, met een overwinning van 2-1 in the pocket ging hij bezweet 🥵 maar trots mee terug de bus in.

De volgende stop was bij de Church of Notre Dame of Lourdes ⛪️ . De Notre-Dame de Lourdes-kerk is een modernistische rooms-katholieke kerk. Het werd in 1954 gebouwd door architect Achille Dangleterre en ingenieur Gaston Zimmer. De mooiste bezienswaardigheid van de kerk is het glaswerk van de wereldberoemde glas-in-loodkunstenaar Gabriel Loire. Opvallend is ook de hoge betonnen ingang.

Buiten een kaarsje 🕯️ gekocht en aangestoken voor oma 👵🏼🖤

Last, but not least; plein Mohammed V. Dit is een prachtig plein in het bestuurlijke hart van Casablanca. Met zijn monumentale gebouwen en zijn prachtige fontein ⛲️ uit 1976 is het een van de gezelligste pleinen van de stad. Zelfs de duiven 🕊️ hadden er plezier in en vlogen door het spetterende water op slechts enkele centimeters van ons hoofd!! Ook kwamen we hier typische waterdragers van vroeger tegen in authentieke kledij.

Terwijl ik dit typ lig ik te chillen 😎 op bed in het hotel. Over een uurtje gaan we eten 🍽️. Ik verwacht ook vanavond geen wild avond programma voor ons, want morgen moeten we wederom om 06:45 ontbijten voor ons vroege vertrek naar Rabat. De hoofdstad van Marokko en een van de Koningssteden 👑. Daarna reizen we door naar Meknes, waar we overnachten. Voor nu; over en uit en tot morgen! P.S. voor andere verwacht ik wel een wilde avond, want er werd al 24 uur wanhopig gezocht naar wijn 🍷 en bier 🍺. Nederlanders en hun drank… 😂😂

Van alles wat

Zaterdag 24 augustus hebben wij eerst uitgeslapen daarna een broodje met koffie en het krantje en toen een rondje Dongen gelopen met wat boodschappen. Thuis weer aangekomen de auto gepakt en even naar Craenenbroek gereden voor een paar dingen en toen eerst gaan lunchen. Daarna toch maar eens begonnen met de gordijnen van Danielle voor haar kantoor maar wat is dat k.. stof. Heel de middag mee bezig geweest verder en tussendoor natuurlijk even de kwalificatie gekeken. Na het eten naar Danielle gereden om ze daar op te hangen en dan te zoomen maar dat ging hem niet worden want we hebben veel te weinig ringen dus daar achter gelaten morgen even ringen bij halen en dan terug om ze op te hangen, af te spelden en te zomen op naar morgen dus.