Marrakesh; we zijn er 😍

Desiree schreef op vrijdag 23 augustus op haar polarsteps:

We zijn (by far) het jongste stel in het gezelschap, maar terwijl ik dit typ liggen we als twee bejaarden in bed, het is 20:45 uur 😅😜. Maar we hebben ook wel weer van alles meegemaakt dus ik zal beginnen bij het begin. Tijdens het opstijgen 🛫 in Rotterdam raakte een mevrouw voor ons zo in paniek door de turbulentie dat ik serieus had verwacht dat we rechtsomkeert zouden maken om haar eruit te laten. Vees dacht echt dat ze een hartaanval zou krijg, zo ging ze tekeer. De mensen (die ze niet kende) links en rechts van haar hadden haar allebei een handje 🤚 gegeven, ze had de man voor haar al fijn geknepen en iedereen had er vooral begrip voor, en ik… ik vond er wat van 🥸. Maar, nadat ze een 1,5 liter fles water gratis kreeg aangeboden door de crew verdween haar paniek en angst als sneeuw voor de zon. Dus voor de mensen met vliegangst; gratis water helpt 😂 Na een vlotte vlucht van slechts 3 uur en 20 minuten, waarbij ik bijna mijn boek 📕 heb uitgelezen gingen we ons alweer voorbereiden op de landing. Het water van de buurvrouw voor ons was nog niet op dus ze hield zich rustig. We waren geland 🛬 onder luid applaus 👏🏼 van onze medereizigers (ik zit nog steeds te wachten op de dag dat er op mijn werk geklapt wordt als ik mijn werk uitvoer 🤓). Na een moeilijke douane doorgang van onze voorgangers, waren wij aan de beurt en dat ging gelukkig allemaal goed en snel. Vanwege de vertraging door de mensen voor ons lagen er slechts nog 4 koffers 🧳 op de band toen wij kwamen en er waren er 2 van ons, dus dat was gelukkig ook allemaal goed 👍🏼 gegaan. Buiten stond onze gids op ons te wachten en konden we al vrij snel door naar de bus 🚌. Het programma was simpel: eerste stop om te pinnen 💰 , tweede stop voor drinken 🧃 en de derde stop ons hotel 🏨. Daarna zouden we elkaar om half 7 treffen in de lobby voor de uitleg van het programma voor de rest van de week en daarna was het tijd voor het buffet 🍽️. Nu denk je waarschijnlijk dat dit het einde van mijn verhaal is want wat kan er nou gebeuren met dit eenvoudige middag/avond programma? Ik kan je vertellen, als je met ons reist HEEL VEEL. Stop 1: pinnen. Alsof er gratis geld uit de muur kwam, rende iedereen uit de bus naar de pinautomaat 🏧. Vees kwam dus als laatste aan, geen probleem. Na een paar minuten kwamen de eerste mensen terug, het was bij een aantal mensen niet gelukt en bij andere maar deels. Steeds meer mensen kwamen terug en toen sloten de deuren 🚪 en ging de bus rijden. “Stop, stop, stop, we zijn niet compleet” schreeuwde ik door de hele bus 🚌. De gids had niets in de gaten tot de hele bus zich bij mij aansloot en hij toch doorhad dat er iets niet klopte. Boos 😠 vroeg ik hem of hij mij al binnen één uur na aankomst vrijgezel probeerde te maken. Hij grapte terug dat ik Vees misschien over 20 jaar wel weer zou zien als hij een Berberse vrouw en 10 kinderen 👦🏽 zou hebben. Zonder iets te zeggen maakte ik duidelijk dat ik het minder grappig vond. Gelukkig kwam Vees een paar tellen later de bank 🏦 uit en bij het instappen moesten meerdere mensen lachen en vertelde hem dat de bus was weggereden, hij grapte terug dat ze echt niet zonder hem zouden vertrekken, tot hij hoorde wat er was gebeurd 😅. Stop 2: water halen. Voor ons doen, perfect vlekkeloos verlopen. Stop 3: inchecken in het hotel. Snel en gestructureerd werden de namen opgenoemd en de hotelsleutels uitgedeeld. Gewapend met koffers en sleutel 🔑 stapten we in de lift 🛗. Bij “onze deur” aangekomen, zei ik tegen Vees dat ik die viezige handdoek voor de deur 🚪 raar en vooral vies vond en dat ik ook niet zo goed begreep waarom dat bij ons wel was en bij de andere deuren niet. We openen de deur en treffen een hotelkamer aan die nog volledig gebouwd 🔨 moet worden. Een bidet naast het bed 🛏️ , net zoals een douchescherm, zakken voor stucwerk in de badkamer, de deur ligt in het halletje en de badkuip 🛁 achter het bed.. we kijken elkaar aan en zeggen: dit is écht weer iets voor ons. Ik vraag aan Vees of hij misschien naar beneden ⬇️ kan gaan om te vragen of dit een grap is, want ik begin een beetje moe 🥱 te raken. Na Vees zijn uitleg aan de manager, besluit de manager even mee te lopen, want hij begreep niet precies wat nou het probleem was. Ondertussen belde 📞 hij al wel met een collega en het was duidelijk dat hij wilde dat zij ook kwam. Toen hij de kamer in liep gaf hij wel direct toe: ooooh, nooooo, oooh, no you cannot sleep 😴 here no.. Vervolgens kreeg zijn collega de volle laag en werd er voor ons snel een andere kamer geopend. Deze is wel compleet en af. 👍🏼😂 Om 18:30 uur kregen we uitleg in de lobby over onze week. We gaan echt mega veel doen; we hebben er zin in 🥰!! Morgen staat de wekker op 05:45 uur dus we maken het vanavond niet te laat. Morgen vertrekken wij om 08:00 uur naar Casablanca de “economische” 💰 hoofdstad van Marokko en tevens de grootste stad van Marokko. Slaap lekker en tot morgen! 😴

Van alles wat

Vrijdag 23 augustus was het toch vroeg dag al was Ruud vrij want om 8.00 uur zouden we bij Desiree en Vees zijn want die gingen vandaag op vakantie en wij brachten ze weg. Iets over 9.00 uur reden we het parkeerterrein op bij het vliegveld op ons gemak naar binnen en daar eerst de koffers ingecheckt en kregen ze alles al mee daarna op naar de koffie. Daar gezellig nog even zitten kletsen en om 10.00 uur toch maar eens afscheid genomen echt niet mijn ding en gezwaaid tot ze door de douane waren. Wij zijn toen naar Roosendaal gereden naar Maxaro want we waren het toch niet eens met het douchscherm. We vonden deze wel heel mooi met dat rookglas maar een meter vonden we toch klein in verband met het spatten en water wat er loopt dus we zijn nu toch helemaal voor een dicht scherm gegaan met een schuifdeur erin. Daarna langs de bakker en thuis gegeten en de training gekeken van de F1 en toen langs wat bouwmarkten om te kijken naar behang voor in het toilet en naar spotjes etc. Daarna weer thuis F1 gekeken gegeten gras gemaaid en een ronde gelopen met tussendoor koffie bij ome Jos en tante Tiny.

Dongen; off we go 🧭

Desiree schreef op haar polarsteps op vrijdag 23 augustus:

Jaaaa, het is zover; wij gaan op vakantie! 🫶🏼. Alles heeft wat voeten 👣 in de aarde gehad, zo is onze vakantie last minute verzet (door de reisorganisatie), hadden we “thuis” wat problemen in aanloop naar de vakantie en moest Vees echt tot de laatste dag werken 💻, maar nu is het zover. De wekker ging vanmorgen om 06:15 uur, wat tegenwoordig al “uitslapen” is voor ons 🥲. Gedoucht, koffie ☕️ gedronken en de laatste spulletjes in de koffer gedaan. Ik ben benieuwd naar het gewicht en ik spreek hardop mijn twijfels en lichte paniek aan Vees uit of er wel genoeg plaats over is voor souvenirs… 😟 maar dat zijn zorgen voor later. Ik was al lekker een weekje vrij, dus ik heb flink geshopt 🛍️ , wat uitgerust, wenkbrauwen bij laten werken (want ik wil er natuurlijk niet als een holbewoner uitzien wanneer Vees mij EIN-DE-LIJK een huwelijksaanzoek doet 😜) en wat administratieve voorbereidingen voor de vakantie getroffen. Tevens had ik, voor het eerst in mijn leven, mijn koffer 🧳 al op woensdag voor 85% ingepakt! De wonderen zijn de wereld nog niet uit 😂. Om 08:00 uur staan papa en mama voor de deur, want zij zetten ons af in Rotterdam. Na 7428194x paspoort, pinpas en geld 💰 gecheckt te hebben denk ik dat we er écht klaar voor zijn: op naar Rotterdam voor onze rondreis in Marokko 🇲🇦. Ik ga mijn uiterste best doen om jullie een kijkje te geven in onze reis 🧭 en avonturen. P.S. Ik heb mezelf voorgenomen mezelf niet zo druk te maken en te ergeren aan mensen en dingen.. ik heb het ook een soort van beloofd aan Vees… maar ik denk dat ik het niet laten kan 💁🏼‍♀️🙈

Rotterdam; ready for take off ✈️

Vanwege toch wel lichte (vakantie)stress, omdat we ook niet vooraf online konden inchecken (ik bedoel hallo het is 2024 🤪) zijn we mega op tijd vertrokken, want misschien hebben we wel 2 lekke banden 🛞 , een grote file en motorproblemen… maar dat was allemaal niet het geval gelukkig. Dus we waren ruim 3 uur van te voren aanwezig, fijn! Koffers 🧳 ingecheckt (die van mij woog uiteindelijk een bescheiden 20,7 kg, maar mijn tevreden gevoel over bescheidenheid verdween al snel toen bleek dat Vees niet verder kwam dan 14 kg, maargoed hij is gewoon de helft vergeten denk ik 😉). Met boardingpass op zak, hebben we met papa en mama nog even een koffietje ☕️ gedronken en toen was het tijd om door de douane 🛃 te gaan. Afscheid genomen, flink geknuffeld en gezwaaid en off we go. In het winkeltje nog een chipje voor onderweg gekocht en toen neergestreken bij het volgende eettentje. Vees belde in de rij naar mij om te vragen wat ik wilde eten, maar ik hoefde niets. Toen kwam hij toch met een stukje appeltaart 🍰 met slagroom, wat een schatje hè ❤️. Maar achteraf was hij gewoon bang dat ik anders zijn broodje zou opeten 🙈. Vervolgens door de paspoort controle (want we reizen 🧭 natuurlijk buiten de EU) en toen werd er omgeroepen dat iedereen voor de vlucht naar Marrakesh zich via de paspoort controle naar gate 11 moest bevinden, want dat het boarden snel zou gaan beginnen; perfect op tijd dus! Wij zijn er klaar voor, communicatie over en uit 📵 tot straks vanuit één van de Koningssteden. 👋🏼 Oh en gewoon ter info; vliegen vanuit Rotterdam is echt mega relaxed! 🧘🏼‍♀️

Pravčická brána

Danielle schreef op vrijdag 23 augustus op haar polarsteps:

Vandaag weer op tijd uit bed want we gaan weer een flinke klim maken en het word best warm vanmiddag. Om iets over 8 uur zaten we in de auto richting Hřensko. We konden op een gunstige parkeerplaats parkeren vanwaar onze tocht ging beginnen. Het was nog niet druk dus dat liep prima! We volgen het rode pad (dat loopt eerst langs de weg), na 1,5 km kwamen we bij het kruispunt genaamd Tři prameny. Hier zijn we linksaf gegaan de bosweg in na 2,5 km kwamen wij uit bij de brug. Onderweg kwamen we Malý Pravčický kužel nog tegen, de rots is een populaire bestemming voor klimmers. Het uitzicht is prachtig en de brug is gigantisch groot! We hebben alle paadjes gehad om te genieten van al het moois. Bij de entree vroeg ik de vrouw achter de kassa hoe zij daar kwam iedere dag “gewoon net als jullie, te voet omhoog en naar beneden”.

De vrouw achter de kassa was zeker niet meer de jongste dus diep respect, want het was een pittige klim. Rob en ik zeiden dat we blij waren toen we naar beneden liepen dat we vroeg waren. Want het was niet druk en het grootste deel liepen wij in de schaduw. Op onze terug weg zagen we een flinke rij voor de entree en gigantisch veel mensen die in de volle zon de gehele klim nog moesten doen. Dus op naar de camping voor relaxen in de schaduw met een hapje en drankje. De rotssteenformatie Pravčická brána ligt ten noorden van Děčín en is hét symbool van het beschermde natuurgebied Boheems Zwitserland (Ceské Švýcarsko). De zandstenen brug is ontstaan door watererosie en heeft een indrukwekkend formaat. Met een spanwijdte aan de voet van 26 meter en een hoogte van 16 meter is Pravčická brána  de grootste natuurlijke brug van Europa. Het gebied rondom de brug is goed begaanbaar. Er zijn diverse wandelpaden en uitkijkpunten om deze indrukwekkende brug van alle kanten te kunnen bekijken. Aan de voet van de brug ligt het Valkennest (Sokolí hnízdo). Dit bijzondere gebouw werd in 1881 gebouwd en diende als vakantieverblijf voor de gasten van een de adellijke familie Clary-Aldringen. Tegenwoordig is er een klein museum, winkeltje en restaurant in gevestigd. Helaas konden we niet alles lopen en doen wat we wilde omdat er nog altijd veel schade is door de bosbrand in 2022. Het parkbeheer heeft informatie geplaatst over welke delen open zijn voor publiek en welke nog gesloten zijn. De brand woedde bijna drie weken in de zomer van 2022 en werd op 12 augustus 2022 volledig geblust verklaard. Het trof een gebied van meer dan 1.000 hectare, waaronder enkele van de populairste gebieden van het park. De borden gaven aan dat naar verwachting in 2027 alles weer terug open is. Het boottochtje door de kloof konden we helaas dus niet doen, net als het pad door de kloof nog altijd gesloten was. Dat is wel erg jammer want die stond hoog op mijn lijstje om te zien.

En nog een keer een lunch

Donderdag 22 augustus ben ik eerst de weekboodschappen gaan doen en deze keer waren het heel veel winkels want telkens hadden ze iets niet. Daarna bij Desiree afgezet en opgeruimd en toen door naar huis en daar alles opgeruimd. Desiree was eerst naar Oosterhout geweest lekker even onder de zonnebank en daarna naar mij gekomen daar gedoucht en samen nog een koffie op om daarna in Oosterhout te gaan lunchen samen met Corina en Jet. Het was weer lekker en gezellig al was het deze keer wel korten want we hadden het nog druk. de laatste dingen moesten nog worden gehaald en Desiree moest nog naar Roosendaal. Desiree had mij bij Berna afgezet daarna nog wat gewassen het laatse wat mee moet met Desiree en een paar boodschappen. Om 17.30 uur met Ruud gegeten en heeft Ruud nog hard gelopen en na het douchen de fiets van Desiree weggebracht die van Rob meteen opgehaald en de laatste spullen bij Desiree afgezet en daarna …… rust.

Breakfast

Danielle schreef op donderdag 22 augustus op polarsteps:

We gaan er op tijd uit zodat we nog lekker kunnen ontbijten op het oude plein in Praag. Rex heeft dan ook meteen zijn ochtendwandeling gehad. En dan gaan we weer inpakken en uitchecken. Want we gaan naar het laatste adres van onze rondreis. Praag is prachtig, heel veel te zien en vol leuke straatjes en terrasjes. Erg veel bezienswaardigheden en vooral erg gezellig. Een heel dik groot compliment aan Rex, die zich heeft gedragen als de allerbeste hond in de wereld zelfs op gigantisch drukke plekken!

Autokempink Česká Brána

Aangekomen op Autokempink Česká Brána hadden we geluk dat de hut al klaar stond. We hebben de spullen uit de auto gehaald en even de camping verkent om daarna op zoek te gaan naar een wandeling in de omgeving. Ook hebben ze hier hun eigen camping bier wat we natuurlijk moeten proberen.

Tiské Stěny

Na het inchecken en uitpakken besluiten we toch om nog even sportief te zijn. Wandelkleren en -schoenen aan en in de auto op weg naar Tisá, de Tisá rotsen om precies te zijn. De Tisa-rotsen, in het Tsjechisch bekend als de Tiské Stěny, zijn een verzameling van torenhoge rotsformaties die een labyrint lijken te vormen.

Je kan rond de spectaculaire rotsen wandelen en genieten van het fantastische uitzicht. Het is een van de populairste plekjes in het nationaal park en het bevindt zich in het uiterste westen van het beschermde gebied. Filmliefhebbers zullen deze rotsformaties ongetwijfeld herkennen uit de films van Narnia. Zelf kennen wij deze film niet.

Een drukke gezellige dag

Woensdag 21 augustus ben ik eerst naar de kapper geweest, daarna wat boodschappen gedaan en toen bij berna koffie gedronken. Desiree had eerst wat uitgeslapen en gedoucht en toen ik thuis kwam was ze bij ons. Samen gegeten en toen in Tilburg schoenen opgehaald die Desiree terug had laten zetten. Daarna naar Baarle Nassau gereden om even te winkelen en heerlijk wat gedronken met wat lekkers erbij. Daarna terug naar huis, eerst langs Danielle want Johan kwam de tent halen en Desiree heeft meteen een boek voor de vakantie uitgezocht. Daarna bij Desiree de koffer zo goed als ingepakt dus daar moeten de laatste dingen nog in en dan is die ook start klaar. Daarna thuis gegeten en toen met Ruud langs de Oude baan om het gras te maaien en wat kleine dingen gedaan.

Staroměstské náměstí

Danielle schreef op woensdag 21 augustus op polarsteps:

Op tijd uit bed vandaag want we willen graag ontbijten aan het plein en voor de grote drukte al wat bezienswaardigheden hebben gezien. Vanuit het appartement zijn we door de nieuwe stad richting het oude stadsplein gelopen. Onderweg kwamen we de synagoge en het Representatiehuis al tegen net als de Kruittoren. En dat al allemaal voor het ontbijt dus. Want op het oude stadsplein hebben we heerlijk ontbeten waarna we onze stadswandeling hebben voortgezet langs het astronomisch uurwerk, het standbeeld van Jan Hus en het raadhuis van de oude stad. Het astronomische uurwerk werd meer dan 600 jaar geleden gemaakt door klokkenmaker Jan Ruze ofwel meester Hanus. Het verhaal wil dat de burgers van Praag hem na voltooiing de ogen hebben uitgestoken, opdat hij niet nog zo’n mooie klok in een andere stad kon bouwen.

Karlův most

Vanuit de oude stad op weg naar de Karelbrug met al zijn straatartiesten. We lopen door Josefov rond de begraafplaats. Je ziet meteen waar de Karelsbrug is want daar word het toch al wel wat stukken. Maar het is nog prima om er overheen te lopen en rond je heen te kijken. De brug is 10 meter breed en 520 meter lang, heeft 16 bogen en verbind de oude stad met Mala Strana.

Pražský hrad

Eenmaal over de brug lopen we door nog meer mooie straatjes en geveltjes richting de Praagse Burcht. Jeetje dit waren een hoop trappen omhoog niet te filmen. Maar we hebben het gered en het uitzicht is prachtig. Ook vind je hier de Sint-Vituskathedraal. Hier zijn meer dan dertig koningen en koninginnen gezalfd en liggen vijftien van hen begraven. Vanuit daar liepen we langs het oude Koninklijke paleis via smalle steegjes weer terug naar beneden.

Stadswandeling

En dan gaan we terug over een brug verder naar de oude stad. Zo hadden we mooi uitzicht op de Karelsbrug. Terug naar het oude stadsplein voor een drankje om vervolgens terug richting het appartement te wandelen. Rex werd weer goed verwend door de obers. En er zijn ontelbare keren foto’s van hem gemaakt. Hij is geaaid en gekust en iedereen heeft het over hem.

Diner Na příkopě

Op dinsdagavond 20 augustus schreef Danielle op polarsteps:

Na weer wat te zijn afgekoeld zijn we terug op pad gegaan op zoek naar eten. Gelukkig zitten we dicht in het centrum dus hadden we zo een straat vol terrassen gevonden. Omdat we geen burger meer konden zien werd het vanavond Italiaans. Heerlijk aan een drukke straat met volop straat artiesten en mensen die voorbij lopen. Ook Rex deed het goed, kreeg water en had uiteraard volop aandacht van iedereen die voorbij liep en hem op de foto wilde zetten. Je voelt je echt “bekeken”. Dus we zijn erg benieuwd morgen. Morgen hebben we een volle dag Praag, dus de wandelschoenen staan al klaar om de gehele oude en nieuwe stad te gaan verkennen.

Gezellig naar Breda

Dinsdag 20 augustus was Ruud natuurlijk werken, Desiree sliep lekker uit en ik heb opgeruimd boodschappen gedaan en van alles uitgeprint van onze vakantie zodat ook dan de thuis blijvers weten waar we uithangen en voor mij zelf zodat ik het ook op papier bij heb. Desiree kwam later op de morgen hier naar toe en later zijn we naar Breda gegaan. Daar eerst een stuk van de stad gedaan dan heerlijk geluncht bij De Colonie en toen de rest van de stad, leuke dingen gekocht en gezellig gewinkeld.

E65

Danielle schreef op dinsdag 20 augustus op polarsteps:

Na onze ochtendwandeling vanmorgen en het ontbijt de laatste spullen terug in de auto geladen. We gaan weer verkassen. Rex heeft zich geïnstalleerd, Rob heeft Waze ingesteld en ik lees mij in over de volgende bestemming. Rob mag eindelijk de snelweg weer eens op en is zo gelukkig als een klein kind. We hebben nog één regio niet gehad in Tsjechië: Midden-Bohemen. Dus daar zijn we nu onderweg naartoe voor twee nachten. De regio’s in Tsjechië in het kort: Noord-Bohemen Waar de adel kuurde en het bovenste paradijs op aarde wacht. Midden-Bohemen Praag als grandioos middelpunt van een betoverend landschap vol met paleizen en kastelen. Zuid-Bohemen Natuurbestemmingen en traditionele, schilderachtige stadjes. Moravië Ruige landschappen en liefelijke wijngaarden. De drie regio’s Noord- & Zuid-Bohemen en Moravië hebben we de laatste dagen doorkruist, al gaan komen we nog terug naar Noord-Bohemen na deze tussenstop in Midden-Bohemen.

Franz by Zeitraum

Net over enen zijn we aangekomen bij ons appartement voor twee nachten in Praag. Franz by Zeitraum, een groot appartementen complex wat erg netjes is, inclusief parkeerplaats en dicht bij het centrum.

Žižkov

Na het inchecken en de spullen naar boven te hebben gebracht gaan we alvast op pad. De Praagse wijk Žižkov met mooi uitzicht over het centrum, de televisietoren, bars en designwinkels – Praags jonge wijk We starten met het beklimmen van de Vitkovheuvel, die Karlin en Žižkov scheidt. Hier staat het grootste ruiterbeeld ter wereld de hussietenleider Jan Žižka: 9 meter hoog en een gewricht van 16,5 ton. Vanuit daar dwalen we door de smalle straatjes met prachtige gebouwen naar beneden langs het Olsanykerkhof en de nieuwe Joodse begraafplaats. Naar de televisietoren. De televisietoren Žižkov is 216 meter hoog en het hoogste gebouw van de stad Praag. We slenteren voort door de prachtige straten met terrasjes, winkels en barretjes. Nuttigen nog een drankje om vervolgens terug richting appartement te gaan zodat we wat kunnen afkoelen. De airco staat al aan want het is hier toch weer 26 graden.

Van alles wat

Maandag 19 augustus eerst een paar boodschappen gedaan en daarna langs de huisarts want die was weer terug van vakantie en dan moest ik daar langs in verband met mijn maagbeschermers. Deze waren wel opnieuw voorgeschreven maar de arts wilde het er nog wel over hebben eindstand ik blijf ze gebruiken. Desiree was inmiddels gearriveerd en is de vakantie uit gaan printen voor hun zelf maar ook voor de thuisblijvers en zo nog wat dingen. Na het eten is Desiree lekker onder de zonnebank gegaan en ik even naar Berna daarna samen nog een rondje gelopen en toen was het weer etenstijd. Na het eten is Ruud samen met Desiree APK training gaan doen en ik ben de planten in de Oude baan water gaan geven en de vissen eten gegeven.

Jizerka

Danielle schreef op maandag 19 augustus op polarsteps:

Jizerka maakt deel uit van de gemeente Kořenov in het district Jablonec nad Nisou. Het gehucht gelegen in het Boheemse deel van het IJzergebergte, op de grens met Silezië, Polen. In de 15e eeuw vestigden de eerste bewoners zich in het gebied op zoek naar edelstenen. We besluiten om hier een wandeling te maken, doordat we al erg hoog zitten zijn de klimmen goed te doen.

De paden zijn fantastisch en de uitzichten prachtig. We starten met wat miezer en hele lage wolken. Maar we eindigen met een klein zonnetje. Onderweg kregen we wel waarschuwingsberichten binnen over het weer, maar toch besloten de route af te maken. En dat is helemaal goed gekomen.

Harrachov

Het IJzergebergte oftewel Jizerské hory is een deel van de westelijke Sudeten op de grens tussen Tsjechië en Polen. Het grootste deel bestaat uit graniet en sommige delen uit basalt. Hier stroomt de rivier de Jizera. Het IJzergebergte kent in de winter wintersport en in de zomer is het een gebied om te fietsen en te wandelen. Het IJzergebergte is een adembenemende bergketen met sparren- en berkenbossen, hoge kliffen, schilderachtige valleien, bergdorpjes en talloze kapelletjes, kerken en houten huisjes. De Jizera bergen strekken zich uit in Tsjechië en Polen en bevinden zich in de regio Noord-Bohemen. De hoogste berg is Wysoka Kopa gelegen in Polen.

De bergtop Jizera (1122 m) ligt in Tsjechië en hier is de bergketen naar vernoemd. In het Nederlands staat het gebergte bekend als IJzergebergte, vanwege de aanwezigheid van ijzererts. Het IJzergebergte werd in 1967 uitgeroepen tot beschermd landschapsgebied. De laatste dag alweer hier. Morgen rijden we nog een stukje door dit mooie gebied. Op zich hadden we hier nog wel wat wandelingen kunnen doen, maar we gaan weer verplaatsten. Rex wilde nog wat spek scoren bij de ober en Rob wilde toch nog wel een hamburger. Dus nu klaar om de auto weer start klaar in te pakken en een avondje rustig aan met wat lezen en film kijken.

Taart voor Sep

Zondag 18 augustus werd er naar ontbijt natuurlijk weer gefietst deze keer door Ruud, Sander en Koen. Sep was er ook bij en die was jarig geweest dus eerst was het tijd voor een cadeautje. Toen de mannen weg waren zijn Sep en ik eerst boodschappen gaan doen en hebben toen meteen taart meegenomen. Toen de mannen terug waren hebben we eerst taart gegeten en na het douchen zijn we tosti’s gaan eten. Toen iedereen weg was belde er een klant die stil stond dus daar was Ruud naar toe en toen ben ik nog maar even een rondje gaan lopen.

Kamenický vodopád

Danielle schreef zondag 18 augustus op polarsteps:

Dit wandelpad kunnen we zo na het ontbijt beginnen, de straat oversteken en we staan bij het startpunt. Het is een pittige klim naar boven toe, gelukkig is het hier minder warm dan we de afgelopen dagen hebben gehad, 23 graden met wat bewolking. We lopen de gehele klim langs de rivier wat een heerlijk geluid geeft zo in het bos. De waterval viel wat tegen want er was niet heel veel water. Maar al het water wat Rex kon vinden was prima volgens hem.

Mumlavský vodopád

Na de eerste stop zijn we verder gewandeld. En dit was gelukkig niet ver meer omhoog. We gingen juist naar beneden en soms best stijl. Op weg naar de tweede waterval, Mumlava Waterval. Ze behoren tot de meeste bezochte toeristische bezienswaardigheden van het westelijke deel van het Nationaal Park het Reuzengebergte. De Mumlava watervallen worden gevormd door ongeveer 10 meter hoge granieten blokken die trapsgewijs in de rivier liggen, aan de voet hiervan bevinden zich de zogenaamde duivelsogen Čertova oka. De Mumlava watervallen bestaat uit één grote waterval en diverse kleinere en het is de snelst stromende waterval in het Reuzengebergte. Bovenaan “valt” het water over de gehele breedte in 10 meter naar beneden! De dieptes in de granieten ondergrond zijn uitgesleten door het snelstromende water met steentjes. En nu snel het laatste stukje naar de camping inzetten, want vanmiddag houd hij regen en onweer.

Restaurant Slunce

Vanmiddag zijn er dus wat buien geweest met wat onweer. Maar om 17.00 uur zou het weer wat opklaren. Dus wij zijn weer op pad gegaan voor een nieuw leuk restaurantje. Halverwege hebben we toch even snel gescholen voor een flinke hoosbui maar verder droog aangekomen bij Slunce. Tijdens het schuilen meteen gepind want we moeten nog altijd de camping betalen. De eigenaar zei vanmorgen “o maak je niet druk, morgen is nog tijd zat”. Gisteren zag ik hier al hele lekkere hamburgers, dus daar gingen we ook voor. Al stonden er gigantische veel lekkere dingen op de kaart. Doordat het nog steeds rommelde in de lucht was Rex helemaal onder de tafels gaan liggen en is daar ook niet meer onderuit gekomen. De hoofdmassage die hij kreeg van het Poolse kindje was overheerlijk net als de twee lappen spek die Rex van de ober kreeg. Het eten was heerlijk en we zijn snel voor de regen weer terug gelopen helaas nog altijd met wat gerommel in de verte waardoor Rex het liefst rennend terug wilde.