Vrijdag dag 6.

Vandaag was het weer vroeg dag en stond er een zware tocht gepland van 12 km met veel klimmen en dalen. De tocht ging naar één van de grootste kratermeren van Europa en deze heeft een doorsnee van zo´n 12 kilometer, waarin twee meren liggen, het blauwe en het groene meer. Van bovenaf kun je duidelijk zien dat de twee meren, die in elkaar overlopen en gescheiden worden door een brug die er overheen is gebouwd, een andere kleur hebben. Dit wordt verklaard door een oude legende over de onmogelijke liefde tussen een prinses en herder. Deze

Hoogste punt van de azoren

kleine prinses hield veel van wandelingen door het landschap Op een mooie dag ontmoette zij een jonge herder en ze sprak uren met hem. Op een dag, mondden die lange besprekingen uit in een romance. De prinses moest haar romance met de herder van de koning opgeven. Toen zij voor de laatste keer samenkwamen, huilden ze allebei zoveel dat, bij hun voeten, twee lagunes werden gevormd: een blauwe, afkomstig van de blauwe ogen van de mooie prinses ; en een groen afkomstig uit de groene ogen van de jonge herder. De twee geliefden werden voor altijd van elkaar gescheiden, maar de twee lagunes die waren gevormd bleven samen voor de eeuwigheid. De tocht liep langs een kraterrand en ze kwamen ook weer langs een aquaduct. Verder was er een hele grote klim wat toch wel even voeten in aarde bracht. Met de terug weg kwamen ze langs een ‘spookhotel’ dit staat al heel lang leeg en is helemaal geplunderd nu is het inmiddels verkocht en wordt het weer hersteld. Het was weer een prachtige tocht vandaag die eindigden in het hotel waar ze ook vandaag bleven eten want het was voetbal kijken Spanje –  Portugal.